Ik lig met mijn ogen dicht op het warme zand van het strand. Mijn oren registreren de geluiden welke onlosmakelijk met een bezoek aan het strand verbonden zijn: het ruisen van het zachtjes breken van de golven en het gekrijs van de altijd aanwezige meeuwen. Ik geniet van de warmte van het zonlicht op mijn lijf. Maar er klopt iets niet, er ontbreekt iets. Afgezien van de eerder genoemde geluiden is het stil. Ik hoor geen enkel menselijk geluid. Geen stemmen en ook het gebrom van de dieselgeneratoren voor de koeling van de strandpaviljoens ontbreekt.
Ik open mijn ogen en stel vast dat ik in bed lig. Door het open slaapkamerraam hoor ik het geluid van de wind die door de berkenbladeren blaast - het heeft wel wat van het geruis van de golven. En af en toe wordt de stilte van dit constant aanwezige geluid doorbroken door het gekrijs van meeuwen. Dat moet het paartje zijn dat ons erf vroeg in de ochtend en laat in de avond bezoekt om te foerageren. Verder is het stil. Nou ja, bijna dan. Jeanny ligt in haar mand te brommen om me duidelijk te maken dat het tijd is voor haar ochtendwandeling. En ook Nicôle geeft tekenen van ontwaken. "Hoor je de meeuwen krijsen?", vraag ik haar. "Ja", mompelt ze slaapdronken. "Net als vroeger op het strand." Ja, denk ik, bijna net als vroeger op het strand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor het lezen van onze blog.
Je kunt hier een reactie achterlaten. Alle reacties zullen worden gelezen en, indien nodig, beantwoord. We stellen het op prijs als je je naam achterlaat, per slot van rekening zijn ook wij niet 'anoniem'. Reclame en off-topic reacties zullen niet worden geplaatst. Gebruik voor persoonlijke berichten het e-mailadres op de contactpagina.
Je reactie verschijnt niet direct op de blog. Deze wordt pas geplaatst nadat wij deze hebben gelezen.
Nogmaals bedankt en... vergeet niet van elke dag te genieten!