zaterdag 29 november 2014

Geurvlaggen

Een groot deel van het jaar is onze hond Jeanny sterk op ons in het voordeel als het om het vinden van sporen van de aanwezigheid van dieren in onze omgeving gaat. Haar scherpe neus ontdekt dan namelijk allerlei dingen die wij niet ruiken en ook niet met onze ogen kunnen zien. Met de intrede van de vorst en het vallen van een - zij het miniem - laagje sneeuw is de balans nu echter een klein beetje meer in evenwicht gekomen. Wie zou hier zijn geurvlaggen hebben achtergelaten?

donderdag 27 november 2014

Witte wereld

In de nacht van maandag op dinsdag verdween het wolkendek. Tegelijkertijd daalde het kwik tot enkele graden onder nul waar het tot nu toe is blijven staan. Gisteren was daardoor alles al bedekt onder een dikke laag rijp. Vanochtend viel er ook nog eens een dun laagje sneeuw en dus voerde onze middagwandeling ons voor het eerst deze winter door een wondermooie witte wereld. Puur genieten!

dinsdag 25 november 2014

Eindelijk weer eens zon!

Wanneer ik rond de klok van zevenen zachtjes de voordeur achter me dichttrek, zijn Nicôle en Jeanny nog diep in slaap. Buiten wacht me een verrassing, want in tegenstelling tot de afgelopen weken is het nu eindelijk eens onbewolkt. Aan de hemel flikkeren ontelbare sterren. Ik neem even de tijd om van het prachtige schouwspel te genieten. Vannacht is het niet alleen helder geworden, maar ook gaan vriezen. Terwijl ik door de tuin naar de bosrand loop, kraakt het bevroren gras onder mijn voeten. Via een aantal omwegen loop ik gestaag klimmend naar de top van de heuvel. Ik ben blij dat ik mijn hoofdlamp heb meegenomen, want het grootste deel van de klim voert me door dicht bos en het is nog steeds pikdonker. Pas vlak onder de top van de heuvel zie ik de hemel achter de heuvelrug een klein beetje lichter worden.


Op de top van de heuvel aangekomen, zie ik dat de hemel in oosten langzaam oranje begint te kleuren en besluit ik om op de zonsopgang te wachten.


Het duurt dan evengoed nog een dik kwartier voordat de eerste glimp 'gouden' zonlicht aan de horizon zichtbaar wordt.

 
Daarna gaat het razendsnel. Wat een mooi moment om mee te maken. Eindelijk weer eens zon!

zondag 23 november 2014

Lekker bezig - vervolg

Enkele dagen geleden schreven mijn baasjes al dat we ondanks het aanhoudende sombere weer toch elke dag lekker buiten bezig zijn. Vandaag was daarop geen uitzondering. Vanochtend ging mijn ene baasje aan de slag met het maken van kerstdecoraties. Aan de vroege kant? Nee hoor, omdat ze hier niet op de viering van het sinterklaasfeest hoeven te wachten, verkeert heel Zweden vanaf volgend weekend officieel in kerstsfeer.


Ondertussen hield mijn andere baasje zich bezig met het aanleggen van een nieuwe voorraad brandhout voor volgend jaar.


Aan het einde van de ochtend gingen we een lekker stukje lopen en zoals altijd heb ik een hele tijd staan kijken bij de plek waar het water onder de weg doorstroomt.


Daarna was het tijd om iets te eten. Vandaag deden we dat weer eens buiten bij het kampvuur. Heerlijk, wat mij betreft doen we dat elke dag!


Na het eten ging mijn ene baasje verder met het maken van kerstversieringen. Mijn andere baasje nam me mee naar binnen waar ik een heerlijk dutje deed. Toen ik weer wakker werd, mocht ik nog een keer naar buiten om een stukje te lopen en met mijn bal te spelen.

 
Daarna werd het buiten al snel donker, dus ruimden we alles op en gingen we naar binnen. Nu hebben we net gegeten en lig ik lekker in mijn mand in de keuken te dommelen. Straks gaan we nog even naar buiten en daarna ga ik de rest van de avond lekker in de warmte van de houtkachel liggen slapen. Deze mooie dag pakken ze ons niet meer af!

vrijdag 21 november 2014

Pompoenjam

Onze trouwe lezers herinneren zich vast nog wel het flinke aantal pompoenen dat onze moestuin dit jaar voortbracht. Gelukkig laten pompoenen zich makkelijk bewaren, want elke dag pompoen eten gaat natuurlijk snel vervelen. Gisteren kreeg ik een tijdschrift met daarin een aantal lekkere recepten met pompoen in handen. Vanochtend heb ik er direct eentje uitgeprobeerd, met een heerlijk resultaat: pompoenjam. Voor de liefhebbers van jam volgt hier het recept.
 
Benodigdheden: 250 gram pompoen (geschild en in stukken gesneden, dus zonder zaadjes en schil), 1 citroen, kaneel, rietsuiker.
 
Snijd de pompoen in kleine stukjes en rasp de schil van de citroen. Doe de pompoen en de citroenrasp vervolgens in een pan. Voeg een klein beetje water toe en kook hierin de pompoen gaar. Voeg 1 theelepel gemalen kaneel, het sap van de citroen en 150 gram rietsuiker toe. Roer alles goed door elkaar en breng het geheel voorzichtig aan de kook. Zet daarna het vuur laag en laat de jam indikken tot de gewenste dikte. Doe de jam om deze te bewaren in potjes en smullen maar!
 
Ik heb de pompoen en citroenrasp gekookt totdat de pompoen zacht genoeg was om te pureren. Dit heb ik met een vork gedaan (even prakken op een bord), maar je kunt natuurlijk ook een mixer gebruiken. Daarna heb ik de puree weer terug in de pan gedaan. Vervolgens heb ik suiker, kaneel en citroensap toegevoegd en het geheel even laten doorkoken totdat de jam wat dikker werd. Omdat de pompoen die ik gebruikte geen 250 maar 165 gram woog, heb ik een halve citroen gebruikt (voor het sap) en 90 gram (gewone) suiker. Het was een beetje op de gok, maar het resultaat was er niet minder om. Geserveerd op skorpar, een soort geroosterde stokbroodjes, is pompoenjam prima te eten. In Nederland is deze ongetwijfeld ook lekker op een beschuitje. Succes!

woensdag 19 november 2014

Lekker bezig

Dag na dag is de hemel bedekt met een dikke laag grijze bewolking. Deze trakteert ons niet alleen bij tijd en wijle op een druilerige miezerregen, maar reduceert bovendien het in deze donkere tijd van het jaar toch al schaarse daglicht een groot deel van de dag tot schemersterkte. Het lijkt een eeuwigheid geleden dat we voor het laatst een heldere strakblauwe hemel zagen. Dat is natuurlijk niet letterlijk het geval, maar het is wel zo dat we dit jaar een wat weerbeeld betreft buitengewoon somber einde van de herfst beleven. Ondertussen hebben we nog een maand te gaan tot de winterzonnewende, dus zal de hoeveelheid daglicht waarmee we het moeten doen de komende tijd alleen maar minder worden. We laten ons humeur echter geenszins door het sombere weer beïnvloeden. Integendeel, opgewekt als altijd besteden we bijna elke dag enkele uren aan de een of andere buitenactiviteit en meestal slagen we er daarbij goed in om het nuttige met het aangename te verenigen. Nee, we blijven lekker bezig!

maandag 17 november 2014

Haastbrood

Hoewel stress bij ons gelukkig ver te zoeken is, en het woord 'haast' haast niet meer in ons woordenboek voorkomt, besloot ik na het lezen van onderstaand recept om me toch eens aan een zogeheten haastbrood te wagen. Het deeg daarvoor hoeft niet te rijzen en daardoor kun je in relatief korte tijd een vers en smakelijk brood op tafel toveren.
 
Benodigdheden: 5 deciliter graham vetemjöl (volkorenmeel), 1 theelepel baksoda, een halve theelepel zout, een halve deciliter water, 3 deciliter zure room of turkse yoghurt en 1 eetlepel vloeibare honing. Ter garnering enkele zwarte olijven zonder pit, 2 theelepels (gehakte verse) rozemarijn en een halve theelepel zeezout.
 
Stel de oven in op 180-200C. Roer de droge ingrediënten in een kom door elkaar en voeg daarna het water, de room en de honing toe. Meng alles goed door elkaar en doe het beslag in een ingevette bakvorm. Druk de olijven in het beslag en strooi de rozemarijn en het zeezout over de bovenzijde daarvan. Bak het brood in het onderste deel van de oven in circa 45 minuten bruin. Laat het daarna afkoelen op een rooster en neem vervolgens de tijd om ervan te genieten!
 
Omdat ik geen zwarte olijven in huis had, heb ik groene gebruikt. Zowel Ben als ik vonden de olijven en het zeezout geen recht doen aan het brood, dus de volgende keer bakken we het zonder deze garnering. De rozemarijn vonden we wel erg lekker!

zaterdag 15 november 2014

Het Zweedserleven Gevoel

Wil je met eigen ogen zien waar we wonen en Het Zweedserleven Gevoel met ons delen? Dat kan! Sinds onze emigratie naar Zweden worden we regelmatig bezocht door mensen die - in geheel willekeurige volgorde - nieuwsgierig zijn naar onze leefomgeving, meer willen weten over emigreren naar Zweden, een van onze boeken - al dan niet van persoonlijke opdracht en handtekening voorzien - willen kopen, geïnteresseerd zijn in het actieve buitenleven, onder begeleiding een leuke ochtend of middag willen hebben en ga zo maar door. Speciaal daarvoor hebben we een aantal activiteiten ontwikkeld die we - aangepast aan de seizoenen - het hele jaar door aanbieden. Kleinschaligheid, persoonlijke aandacht en maatwerk staan bij al onze activiteiten centraal. Tenzij anders vermeld bieden we deze daarom alleen op individuele basis - dat wil zeggen per persoon, stel of familie - aan. Op die manier kunnen we datgene wat we doen op de individuele behoefte afstemmen en iedereen die ons bezoekt onze volle aandacht geven. Kom naar de Noorderzon, je bent van harte welkom!

Kijk op op de pagina Activiteiten van onze website voor een overzicht van de activiteiten die we gedurende het komende winterseizoen aanbieden.

donderdag 13 november 2014

Bescherming

Naast de reacties die we rechtstreeks op onze blog en Facebookpagina krijgen, ontvangen we regelmatig mails met allerlei soorten vragen. Zo kregen we gisteren een mail waarin een trouwe volgster van onze blog zich afvroeg of we tijdens onze wandelingen iets bij ons hebben waarmee we ons indien nodig zouden kunnen beschermen. Indien nodig? In het vervolg van haar mail legde de vraagstelster uit dat ze daarmee een ontmoeting met een wolf of beer bedoelde. En dan met name een ontmoeting met een onverhoopt eigenwijs exemplaar van een van deze dieren die niet spontaan voor ons op de vlucht zou slaan. Dat zou zij namelijk heel erg eng vinden. De aanleiding voor die vraag was de post die Nicôle onlangs schreef over haar wandeling door Fräkensjömyrarnas naturresservat waarbij ze wolvensporen vond.

Een vreemde vraag misschien? Dat mag iedereen voor zich uitmaken, maar wel eentje die ons al vele keren eerder is gesteld. En omdat die vraag dus kennelijk helemaal niet zo vreemd is, beantwoorden we hem dit keer ook op onze blog.

Tijdens onze wandelingen hebben we - met uitzondering van ons gezond verstand - niets bij ons waarmee we ons in dergelijke situaties zouden kunnen beschermen. Volgens ons is dat echter ook niet nodig. Om te beginnen gaat elk wild dier mensen uit de weg en zal het bij ontmoetingen normaal gesproken op de vlucht slaan. Vervolgens komen roofdieren als de wolf en de beer in onze omgeving wel voor, maar nu ook weer niet in dergelijke aantallen dat de kans groot is ze te ontmoeten. Sporen van wolven vinden we regelmatig, sporen van beren hoogst zelden. Wolven hebben we drie keer in het wild gezien - alle keren vanuit een motorvoertuig, een beer - helaas - nog nooit. Verder hebben we ons in de natuur en tijdens onze talloze ontmoetingen met wilde dieren nog nooit onveilig gevoeld. Met twee uitzonderingen. De eerste toen we aan het einde van een bospad door een daar langs de weg verscholen zittende jager vol op de korrel werden genomen. En de tweede toen ik in de bergen een flinke lading hagelkorrels in mijn gezicht kreeg, een foutje van - wederom - een jager dat gelukkig goed afliep. Nee, als we in de natuur überhaupt voor iets bang zouden moeten zijn, dan is het dus voor mensen. Los van al het vorenstaande is het trouwens sowieso verboden om (schiet)wapens, fors uitgevallen messen en bijvoorbeeld pepper-spray bij je te hebben. De enige uitzondering daarop zijn jachtwapens die je tijdens het jachtseizoen in een gebied waar je jachtrecht hebt bij je mag hebben.
 
 
Berenspoor, april 2006.

dinsdag 11 november 2014

Elandhond

Heel, heel lang geleden - we woonden nog maar net in Zweden - vroegen we iemand wat voor hond hij had. Het antwoord luidde: "Ik heb een elandhond." Nou, dat ras kenden we niet in Nederland. We vroegen ons af of dit een speciaal Zweeds hondenras was en hoe zo'n hond er dan wel uitzag. Leek zo'n hond misschien op de een of andere manier op een eland en kwam daar de naam vandaan? "Nee joh," werd ons toen lachend te verstaan gegeven, "ik bedoelde eigenlijk dat ik een jachthond heb die voor de elandenjacht is afgericht." Vervolgens kregen we te horen dat de hond in kwestie een jämthund was. Nou, ook daar hadden we natuurlijk nog nooit van gehoord. Pas later zouden we leren dat de jämthund niet alleen een van Zwedens meest populaire hondenrassen, maar tevens de tijdens de elandenjacht meest gebruikte jachthond is. Tja, als kersverse immigrant kun je natuurlijk niet alles weten...

Älghund = elandhond


maandag 10 november 2014

Fräkensjömyrarna

Niet ver van ons huis vandaan ligt Fräkensjömyrarnas naturreservat. Eind vorige week ging ik daarheen om er een lange wandeling te maken, hier volgt het verslag.


In het reservaat zijn twee wandelingen uitgezet, Alfaleden en Valpleden. Omdat Ben en Jeanny zijn thuisgebleven, en ik dus geen rekening hoef te houden met de beperkingen van onze hond, besluit ik om voor de lange route te kiezen.


Wanneer je weet dat myr moeras betekent (myrarna is meervoud, de moerassen), begrijp je vast wel dat de route door nogal soppige stukken voert.


Het is soms flink waden geblazen over de houten planken, die op sommige stukken nauwelijks nog zichtbaar zijn. Laarzen of waterdichte (hoge) bergschoenen zijn dan ook onontbeerlijk op deze route!


Op twee auerhanen en één auerhoen na is het reservaat uitgestorven. Geen enkel dier laat zich tijdens de 10 kilometer lange wandeling zien. Ik begin zo hevig naar een teken van leven te verlangen, dat ik in onderstaande boomstronk heel even een hertachtige meen te herkennen.


Ooit moeten er hier meer dieren zijn geweest dan vandaag het geval is, getuige het informatiebord op onderstaande foto. De kuil die je op de foto ziet, is een zogeheten fångstgropa - 'vangkuil' in het Nederlands. Deze kuilen komen voor in het hele land en waren bedoeld om elanden in te vangen. De kuilen hadden een diameter tussen de 3 en 5 meter en waren bedekt met takken. Soms had men een hele serie kuilen achter elkaar gegraven en probeerde men de elanden door middel van hekken de kuil in de sturen. Echt diervriendelijk waren de kuilen niet, aangezien deze dikwijls op de bodem waren voorzien van scherpe speerpunten van gesneden hout of ijzer zodat het dier 'vastgeprikt' werd en ontsnappen onmogelijk werd. In 1864 werd deze manier van jacht verboden.


Op onderstaand plaatje zie je een nietsvermoedende elandkoe de open plek in het hekwerk doorkruisen, waarna haar een pijnlijke dood in de fångstgropa wacht.


De route is keurig voorzien van wegwijzers en rode markeringen op de bomen zodat verdwalen onmogelijk is. Voor de zekerheid heb ik de GPS wel mee in de rugzak, maar die hoef ik niet te gebruiken.


Tijdens de terugweg valt mijn oog op een grote pootafdruk die onmiskenbaar toebehoort aan een wolf. Kennelijk ben ik toch niet helemaal alleen in het reservaat!


Niet veel later ben ik bijna terug bij de auto waar enkele ijskristallen met een dun laagje sneeuw me het laatste mooie plaatje bezorgen. De wandeling zit erop, nu snel terug naar huis waar een kop warme chocolademelk me weer op de juiste temperatuur brengt!

zaterdag 8 november 2014

Vogelvoerslag

Het is weer een drukte van jewelste rond de vogelvoederplaatsen op ons erf en dan moet de echte kou nog komen! Vooruitlopend daarop hebben we afgelopen week alvast enkele emmers vetbollen en zakken zonnebloempitten ingeslagen. Onze gevleugelde vrienden hoeven niet bang te zijn, ze zullen bij ons ook deze winter niets tekortkomen. Voordat we onze vogelvoerslag sloegen, hadden we ons wel even georiënteerd. En dat was maar goed ook, want de prijsverschillen waren enorm. Met name bij de zonnebloempitten was er geen touw aan vast te knopen hoe de verschillende winkels hun prijs hadden bepaald. Bij de goedkoopste kostte een zak van twintig kilo amper de helft van wat de duurste daarvoor wilde hebben. Kleinere zakken kopen, is trouwens ook af te raden. De kiloprijs die je dan betaalt, is in vergelijking met die van een twintig kilo zak buitensporig hoog.

vrijdag 7 november 2014

Speelkwartier

Ten opzichte van enkele jaren geleden ben ik heel wat minder actief. Urenlange wandelingen en ongelimiteerd oefeningen doen en ravotten zijn verleden tijd. In plaats daarvan gaat alles nu voorzichtig en vooral ook gedoseerd. Wat beweging betreft ziet mijn dagprogramma er als volgt uit: een korte ochtendwandeling die voor sanitaire bezigheden is bedoeld, een langere ochtendwandeling, een korte middagwandeling en ten slotte een speelkwartier voor het slapen gaan. Dat laatste bestaat uit het doen van allerlei gehoorzaamheidsoefeningen die ik me als jonge pup al meester heb gemaakt en wordt besloten met enkele minuten 'vechten' om de bal. Enkele dagen geleden besloot mijn baasje om mijn programma enigszins te wijzigen. Oefeningen doen en ravotten in het donker vond zij maar niks en daarom verhuisde het speelkwartier van de vroege avond naar de middag. 's Avonds sluit ik de dag nu af met een korte wandeling. Mijn ene baasje tevreden, mij maakt het niet uit en mijn andere baasje ook tevreden. Want nu kon hij mooi een foto van het 'gevecht' aan het einde van het speelkwartier maken, iets wat in het donker natuurlijk niet kon.

donderdag 6 november 2014

Naar het zuiden

Terwijl we bezig zijn een omvergeblazen spar uit het bos te oogsten, zien we ineens dat we omgeven zijn door minescule sneeuwvlokjes. Het zijn er ontelbaar veel. Af en toe zijn ze bij vlagen groter - een enkele keer zelfs bijna zo groot als 'echte' sneeuwvlokken - om vervolgens weer het formaat van speldenknopjes aan te nemen. De sneeuw is alleen tijdens zijn reis naar beneden te zien. Zodra de vlokjes op de bomen, de grond of onze kleding terechtkomen, zijn ze binnen een tel weer verdwenen. Gesmolten en vervolgens verdampt. Wanneer de sneeuwbui na ruim twee uur ophoudt, zijn onze kleren - op onze bezwete ruggen na, ons gereedschap en het hout waarmee we bezig zijn nog steeds helemaal droog.

Het is net alsof de sneeuw naast ons verlangen naar de winter nog iets anders aanwakkert. Vrijwel meteen na het begin van de bui horen we boven ons in de lucht het gehonk van ganzen. En vlak daarna het zo kenmerkende getrompetter van zwanen. Zo gaat het de hele ochtend door. Alles bij elkaar horen we zeker tien grote groepen van deze vogels overvliegen. Het zouden er best wel eens meer kunnen zijn, maar met af en toe gehoorbeschermers op kunnen we natuurlijk niet altijd alles horen. Twee groepen vogels vliegen recht over ons heen zodat we ze tussen de boomtoppen door kunnen zien. Een tiental in rommelige formatie vliegende ganzen en een iets groter aantal zwanen in een strakke V-formatie. Iets anders hebben deze twee groepen vogels wel gemeen: hun koers voert hen linea recta naar het zuiden.

dinsdag 4 november 2014

Maak je eigen julbock!

Nu het alsmaar donkerder wordt en de eerste sneeuw van de winter op komst is, weerhoudt niets de Zweden er nog van om langzaam maar zeker in kerststemming te geraken. Afgelopen weekend werden de eerste kerstmarkten gehouden en het zal niet lang meer duren voordat er in de restaurants van het traditionele kerstbuffet kan worden genoten. De kerstversiering en -verlichting mag volgens de 'officiële' regels pas op eerste advent - dat valt dit jaar op 30 november - tevoorschijn worden gehaald, maar we weten zeker dat het menige Zweed niet zal lukken om nog zo lang te wachten. En als we heel eerlijk zijn, moeten we toegeven dat ook wij waarschijnlijk voor die tijd voor de verleiding zullen bezwijken. Sterker nog, we zijn al met de voorbereidingen van het maken van onze kerstdecoraties begonnen en dat brengt ons bij het volgende...

Dit jaar stellen we je in het kader van onze Kom naar de Noorderzon! activiteiten in de gelegenheid om onder sfeervolle en gezellige omstandigheden zelf je eigen julbock - van poten tot en met horens ongeveer 80 centimeter hoog - te maken. Wij zorgen voor alle benodigde materialen en begeleiden je van A tot Z zodat je uiteindelijk met een mooie typisch Zweedse kerstdecoratie naar huis gaat. Het is daarbij ook nog eens zo dat je met behulp van het frame van de julbock die je meekrijgt en de ervaring die je opdoet in de toekomst in staat zult zijn om elke kerst helemaal zelfstandig een prachtige julbock te maken!

Dag in de week: in overleg
Tijd: in overleg
Tijdsduur: 2 à 3 uur
Groepsgrootte: 1 of 2 personen
Locatie: Laggåsen, Hagfors kommun
Prijs: 600 kronen per persoon inclusief koffie of thee en alle materialen

Ben je geïnteresseerd en wil je een afspraak maken? Of wil je nog meer informatie? Stuur dan een e-mail met je contactgegevens en eventuele voorkeursdatum naar nicole@naardenoorderzon.com

zondag 2 november 2014

Insectenmagneet

Niet alleen wij voelen ons prettig bij de sfeerverlichting die in het donker de ramen van ons huis verlicht. De vrolijke lampjes fungeren als een ware insectenmagneet. Omdat er op dit moment veel meer insecten dan normaal zijn, krioelt het 's avonds op onze ramen van dit soort beestjes. Gelukkig zitten ze allemaal wel aan de goede kant van het glas!


zaterdag 1 november 2014

Herfstgarderobe

Nu het steeds kouder wordt, is het tijd om onze herfstgarderobe tevoorschijn te halen. Onze t-shirts en overhemden verdwijnen achter in de kast en maken plaats voor fleeceshirts en wollen truien. Ook aan de kapstok verandert er iets. Daar hangen nu echte jassen in plaats van dunne nylon regenjacks. En bovenop de kapstok liggen onze handschoenen en mutsen voor het grijpen. Iedereen die ons al langer volgt, weet dat het buitenleven voor ons het hele jaar doorgaat. We laten ons niet afremmen, maar juist stimuleren door de verandering van de seizoenen. Met de juiste kleding kun je namelijk het hele jaar door buiten actief zijn.

Enkele kledingstukken die we de afgelopen weken regelmatig hebben gedragen zijn het fleecevest en thermoshirt die je op onderstaande foto kunt zien. Afgelopen zomer kregen we deze samen met enkele andere buitenlevenattributen van onze partner Zweden Relax cadeau. Toen was het veel te warm om ze te dragen, maar nu komen ze bijzonder goed van pas. Cathy en Freerk, bedankt!
 
 
Voor meer informatie over dit warme fleecevest en thermoshirt - die je natuurlijk niet alleen in Zweden, maar ook in Nederland (of waar dan ook) kunt dragen - verwijzen we graag naar de website van onze partner in buitenleven Zweden Relax.