maandag 29 september 2014

Heel even maar...

Rond koffietijd schijnt de zon door een opening in het bos dat ons huis omringt kortstondig in de tuin. Op dat moment krijgen de gele bladeren van de grote berk een prachtige gloed. Heel even maar, daarna is dit betoverende moment alweer voorbij.

vrijdag 26 september 2014

Zelfpromotie - 1

Koude en donkere maanden staan voor de deur. Maar ondanks het feit dat onze houtschuur een ruim toereikende voorraad brandhout herbergt, hebben we meer nodig om onze schoorsteen gedurende de barre herfst- en wintermaanden rokende te houden. We ontkomen er dus niet aan om de komende tijd via onze blog weer wat actiever aan zelfpromotie te doen.

Om te beginnen brengen we graag de boeken over onze emigratie naar en ons leven in Zweden onder de aandacht. Als je van onze blog geniet, dan zul je dat zeker ook van onze boeken doen. Schroom dus niet om deze te kopen, vele enthousiaste lezers gingen je al voor!

Voor iedereen die deze heeft gemist, verwijzen we graag naar de artikelen die de afgelopen zomer over ons en onze boeken in Grenzenloos Magazine (het artikel begint op pagina 32) en De Nieuwe Zweed zijn gepubliceerd.

Op de pagina Boekwinkel van onze website en via de links in de rechterkolom van onze blog vind je meer informatie over onze boeken en hoe je die kunt kopen. Als je onze boeken wilt kopen, doe dat dan bij voorkeur via de links op onze website of direct bij ons in Zweden. Dat is voor ons het meest voordelig. Bedankt alvast daarvoor!

Een beetje ziek

Hierbij een korte reactie naar aanleiding van de vele reacties die we via onze Facebookpagina en de mail - uiteraard bedankt daarvoor - op de post Toch geen boerenkool van afgelopen woensdag hebben gekregen.

"Dat had ik niet verwacht van de Zweedse gezondheidszorg." Bijna alle mensen in Nederland en België waarmee we contact hebben, gaan ervan uit dat in Zweden de gezondheidszorg bijzonder goed functioneerd. We hebben geen idee hoe dat beeld ooit is onstaan en ook niet waarom het in stand blijft, maar kunnen op basis van vele ervaringen uit de eerste en tweede hand wel stellen dat dit niet helemaal klopt. Zonder een uitspraak over de kwaliteit van Zweedse gezondheidszorg in zijn geheel te willen doen, is het in elk geval zo dat deze in veel buitenstedelijke gebieden lang niet altijd de zorg biedt die je ervan zou mogen verwachten. Een van de oorzaken daarvan is een chronisch tekort aan artsen en medisch specialisten. Waardoor dat precies komt, weten we niet. Wat we wel eens horen is dat veel Zweedse artsen naar het buitenland vertrekken omdat ze daar meer kunnen verdienen. En ook dat de Zweedse artsenopleiding structureel te weinig artsen aflevert. Ten slotte zou het ook wel eens aan de werkmethodiek kunnen liggen. Om hier bij de Vårdcentral een afspraak bij de huisarts te maken, moet je vaak een stevige strijd leveren. Je dient eerst telefonisch een verpleegster van de noodzaak te overtuigen voordat je wordt ingepland en dat is voor minder mondige patiënten soms een onmogelijke opgave. Is de Zweedse gezondheidszorg dan ronduit slecht? Nee, natuurlijk niet. Maar ze is hier en daar wel een beetje ziek en soms moet je stevig in je schoenen staan om daar goed mee om te kunnen gaan.
 
"Een goede buur is beter dan...". Dat is zeker als je wat meer afgelegen woont een waarheid als een koe. Bovendien is het helaas zo dat ook 'vrienden' die niet ver weg wonen in situaties van nood bijna altijd niet thuis geven. That's life...
 
Gunnar ligt nog steeds in het ziekenhuis in Karlstad. Er is nog niet vastgesteld wat voor infectie hij heeft, maar hij lijkt goed te reageren op de antibiotica waarmee hij wordt behandeld. Gelukkig maar.

Gisteravond was het zover: de eerste boerenkool uit eigen tuin smaakte uitstekend.

donderdag 25 september 2014

Op straat

Soms liggen de dingen waarover we schrijven letterlijk op straat. Zo ook het briefje dat Nicôle tijdens een fietstocht in de wegberm vond. Het is geschreven door ene Maria en gericht aan haar opa. Het briefje roept bij ons een aantal vragen op. Bijvoorbeeld hoe het in de wegberm is terechtgekomen. Is het wellicht onder de ruitenwisser van een auto uit gewaaid? En ook waarom Maria in deze tijd van mobiele telefonie en internet überhaupt een briefje heeft gebruikt. Is zij te jong voor een smartphone en het gebruik van sociale media? Of is het juist haar opa die daar te oud voor is? Wie het weet, mag het zeggen.

 
Voor iedereen die geen Zweeds kan, volgt hier de vrije vertaling van de tekst van het briefje dat Maria aan haar opa schreef: "Hai Opa! Kunnen we morgen naar het zwembad gaan?! Het is zo leuk daar. We kunnen Cissi vragen of ze ook meegaat!!! Groeten, Maria!" Zou Maria inderdaad met haar opa naar het zwembad zijn gegaan?

woensdag 24 september 2014

Toch geen boerenkool

Helaas liep de boerenkoolmaaltijd waarop ik gisteren zo had gehoopt helemaal in het honderd. Aan het einde van de middag zat ik namelijk niet gezellig bij ons thuis aan de keukentafel, maar op een harde stoel in de wachtkamer van de afdeling spoedeisende hulp van het ziekenhuis in Karlstad. Uiteraard was ik daar niet voor de gezelligheid. Nee, verre van dat. Om bij akuten te worden binnengelaten, moet er immers sprake zijn van een medisch noodgeval.

Gelukkig was er met mij en Nicôle niets mis en volgt er hier geen tenenkrommend verhaal zoals we onder de titel De hardhandige heelmeester in ons meest recente boek Berichten uit Zweden 2008 schreven.

Nee, met ons was - en is - alles goed. Maar met buurman op afstand Tractor-Gunnar was dat bepaald niet het geval. Die had na een rugoperatie van enkele weken geleden een verre van goede nazorg gekregen. En toen hij zich gisteren met ernstige klachten bij de Vårdcentral in Hagfors meldde, was het helemaal bij de wilde beesten af. In eerste instantie weigerde men zelfs om hem überhaupt aan te horen, laat staan om hem te onderzoeken. Hij kreeg te verstaan dat hij maar naar het ziekenhuis in Karlstad moest gaan, een 74-jarige man die nog amper kon lopen of staan én met acute problemen! Uiteindelijk was er na lang aandringen een verpleegster bereid om dan in elk geval een bloedmonster te nemen en daarna werd hij weer naar huis gestuurd. Daar werd hij vervolgens in de loop van de middag opgebeld met de mededeling dat de uitslag van de bloedproef dusdanig slecht was dat hij onverwijld - dus niet de volgende dag, maar direct - voor verdere onderzoeken en behandeling naar het ziekenhuis in Karlstad moest gaan. Hoe hij daar dan kwam, dat moest hij zelf maar regelen.
 
Gelukkig was Nicôle net bij Gunnar toen hij het bewuste telefoontje kreeg zodat ik niet veel later als onbezoldigd ziekenchauffeur met hem naar Karlstad vertrok. Ruim twee uur na onze aankomst aldaar had Gunnar enkele onderzoeken achter de rug en kregen we te horen dat de operatiewond dusdanig ontstoken was dat Gunnar in het ziekenhuis moest worden opgenomen. Tijdens de terugrit had ik dus geen gezelschap en eenmaal thuis was ik uiteraard te laat voor het eten...

dinsdag 23 september 2014

Nachtvorst

Gisteravond laat stond de thermometer al rond het vriespunt. En vanochtend geeft hij 4 graden onder nul aan: de eerste nachtvorst is een feit. Ik ga naar buiten en ervaar meteen hoe anders alles ruikt, hoort, en voelt. Prachtig, dat knisperende geluid van hard bevroren gras onder je voeten. Ik loop een rondje over het erf en zie dat de ruiten van de auto met een laagje ijs zijn bedekt. Het lijkt een goed idee om straks wat antivries aan de ruitensproeiervloeistof toe te voegen. Iets verderop zie ik dat de boerenkool met rijp is bedekt. Prima, nu moet Nicôle haar toezegging dat we na de eerste nachtvorst boerenkool zullen eten eindelijk nakomen. Ik besluit om ook nog even hoger op de heuvel te gaan kijken. Maar eerst ga ik naar binnen om een muts te pakken. Want nu het vriest, is ook dat eindelijk weer geoorloofd.


Ook hoger op de heuvel is alle lage begroeiing met rijp bedekt. De ijskristallen toveren het zonlicht om tot een betoverend gefonkel. Prachtig!


Wanneer ik me al half heb omgekeerd om terug naar huis te gaan, valt mijn oog op iets felgekleurds. Het is een door de vorst overvallen laatbloeier en een wandeling later op de dag zal moeten uitwijzen of die deze aanslag heeft overleefd.

maandag 22 september 2014

In één klap herfst

Het is in één klap herfst geworden. Amper een week geleden begonnen de bladeren van een forse esdoorn hier in de buurt van kleur te veranderen. Groen veranderde razendsnel in diverse schakeringen van geel en rood. Enkele dagen later was de bladerentooi van de boom helemaal bruin en dwarrelden de eerste verdorde bladeren naar beneden. Ik kwam precies op tijd voorbij om dat te zien.


Afgelopen zaterdag was de esdoorn in kwestie helemaal kaal en vormden de afgevallen bladeren een fraai herfsttapijt op de grond.


Gisteren sloeg het weer radicaal om. De wind draaide naar het noorden en de eerste herfststorm van het jaar verjoeg het stabiele en mooie weer dat de laatste tijd de overhand had. Bakken met regen en een bij vlagen stormachtige wind verlosten de bomen van al hun verdorde en loszittende bladeren, zaadjes en naalden. Die lagen vanochtend dus in een dikke laag op de grond. En op onze auto zoals je op onderstaande foto kunt zien.

zondag 21 september 2014

Helemaal goed

Soms zijn mijn baasjes wel heel erg in de weer met het stoken van vuurtjes en alles wat daarbij komt kijken. Zo zijn ze nu al heel de ochtend met enorme keien en zakken met zand aan het sjouwen. Poeh, alleen door ernaar te kijken, word ik al moe. Gelukkig weet ik dat vuurtje stoken over het algemeen met zich meebrengt dat er uiteindelijk ook iets lekkers te eten wordt gemaakt, want anders zou ik het echt niet volhouden. Nou, nog maar heel even rustig afwachten dan...

 
Oke, het is best een mooie vuurplek geworden. Laten we nu maar snel een vuurtje maken!


Kijk, het begint er al op te lijken.


Wauw, dat ziet er lekker uit. Ik moet er mijn lippen al bij aflikken.


Maar wat is dat nu? Die lekkere broodjes zitten in een of ander ding zodat ik er niet bij kan!


Volgens mijn baasje moet ik nog even geduld hebben. Tja, dat kan zij makkelijk zeggen. Die broodjes beginnen steeds lekkerder te ruiken...


Ja, ja, we weten het nu wel. Opschieten met die foto, dan kunnen we gaan eten! 


Eindelijk wordt mijn geduldige wachten beloond. En op het moment dat ik proef hoe lekker de broodjes zijn geworden, is mijn dag weer helemaal goed.


O ja, dit moet ik volgens mijn baasjes ook nog even kwijt. Voor meer informatie over allerlei attributen om boven open vuur lekkere dingen klaar te maken - die je natuurlijk niet alleen in Zweden, maar ook in Nederland (of waar dan ook) kunt gebruiken - verwijzen we graag naar de website van onze partner in buitenleven Zweden Relax.

vrijdag 19 september 2014

Schoonheid

Een kleine maand geleden namen we jullie mee op een lange wandeling door het paddenstoelenbos. Toen genoten we van de vele mooie paddenstoelen die daar voor een bijna sprookjesachtig beeld zorgden. Nu is dat beeld drastisch veranderd. Natuurlijk duiken er nog steeds nieuwe - voornamelijk latere - soorten op, maar de paddenstoelen van het eerste uur zijn inmiddels 'overleden' en worden in rap tempo door allerlei micro-organismen afgebroken. Dat gaat in sommige gevallen gepaard met een dusdanig zware zoete weïge stank dat we geneigd zijn om onze adem iets langer dan gebruikelijk in te houden en snel door te lopen. Vandaag doen we dat echter niet. We trotseren de stank om ook de schoonheid van deze fase van het leven van de paddenstoelen op de gevoelige plaat vast te leggen.
 
 
 
 
 
 
 

woensdag 17 september 2014

Moestuinfinale

Nu de kans op nachtvorst steeds groter wordt, is het moment aangebroken om de pompoenen te oogsten en de eindbalans van ons moestuinexperiment op te maken. Ondanks het feit dat er enkele pompoenplanten aan de vraatzucht van een verdwaalde woelmuis ten prooi zijn gevallen, zijn er voor ons toch nog aardig wat mooie vruchten overgebleven. Ze zijn weliswaar niet allemaal van het formaat als het exemplaar op de foto hieronder, maar alles bij elkaar wel degelijk goed voor flink wat pompoensoep en pompoenchutney.

 
Van de andere groentes hebben de winterpostelein en snijbiet het goed gedaan. We konden daarvan al vroeg oogsten en hebben vele keren van lekkere salades en stamppotten met deze groentes genoten. Ook de boerenkool is een succes. Die kan wel wat nachtvorst hebben en is nu de enige groente die nog niet is geoogst. Tegenvallers waren de spruiten en de aubergines. De spruiten sneuvelden ten gevolge van een aanval van woelmuizen en slakken. En de aubergines kwamen wel mooi in bloei, maar vormden vervolgens geen vruchten. Waarschijnlijk is het voor deze laatste groente hier in de buitenlucht gewoon te koud.
 
 
En dan het experiment met de zogeheten aardappelkist. Dat leverde ons enkele kilo's heerlijk zoete aardappels op, maar lang niet zoveel als we op grond van 'de theorie' hadden verwacht. Tijdens het oogsten bleek namelijk dat zich alleen onderin de kist aardappels hadden gevormd en dat de meerdere lagen - die de verhalen op internet beloofden - ontbraken.
 
Al met al zijn we niet ontevreden. We hebben flink wat ervaring opgedaan en al vele keren van heerlijk verse zelfgekweekte groente mogen genieten. Bovendien hebben we van de pompoenen, aardappels en boerenkool nagenoeg alles nog tegoed. Het zou dus zomaar zo kunnen uitpakken dat we volgend jaar een stapje verder gaan. Ten slotte - nogmaals - een woord van dank aan Ingrid en Wiebe die ons moestuinexperiment veel serieuzer hebben doen uitpakken dan oorspronkelijk de bedoeling was.

dinsdag 16 september 2014

Aardbeving

Gistermiddag even na drie uur vond in Midden-Zweden een aardbeving met een kracht van 4,1 op de schaal van Richter plaats. Het epicentrum ervan lag een dikke 40 kilometer ten zuiden van de plaats Sveg, zo'n 170 kilometer ten noorden van de plek waar wij wonen. Aangezien de beving tussen de 10 en 15 kilometer onder het aardoppervlak plaatsvond, richtte deze voor zover thans bekend geen schade aan en hebben wij er zelfs helemaal niets van gemerkt. Zo bleef ondanks het feit dat deze aarbeving naar Zweedse begrippen een zware was, een beeld zoals op de foto hieronder ons dus gelukkig bespaard.

maandag 15 september 2014

Picknick aan het meer

Vandaag hadden mijn baasjes een goed idee. We zouden de koffie- en lunchpauze samenvoegen en gaan picknicken aan het meer. Nou, ze hoefden geen moeite te doen om mij over te halen. Ik ben namelijk dol op picknicken en als ik ergens graag ben dan is het wel bij het water. We pakten eten en drinken in en gingen op pad.


Na een stukje autorijden en een korte wandeling vonden we een mooie plek met een volgens mijn baasjes 'onbetaalbaar' uitzicht.


Tja, wat zal ik ervan zeggen. Ik was eerlijk gezegd meer gefocust op de broodjes kaas en de lekkere cake die we hadden meegenomen.


Gelukkig werd al dat lekkers eerlijk met me gedeeld.


Terwijl mijn ene baasje van wat warms te drinken genoot...


Ging ik met mijn andere baasje in het water spelen. Nou ja, ín het water... Ik had er geen problemen mee om natte poten te krijgen, maar mijn baasje bleef op de kant.


We hadden een boel plezier. Zoveel zelfs dat ik niet van stoppen wilde weten en mijn baasje me er ten slotte met lichte dwang toe moest bewegen om uit het water te komen.

 
Daarna zaten we nog even lekker op de kant. Genietend van de zon, de stilte en - wat mij betreft niet in het minst - het laatste stuk cake. Baasjes, bedankt voor dit leuke uitje!
 

zondag 14 september 2014

Korter en kouder

De dagen worden korter en de nachten worden kouder. Over een week vindt de herfstequinox plaats en vanaf dat moment legt onze dagelijkse dosis licht het af tegen de duisternis die we te verwerken krijgen. We zijn trouwens al hard bezig om daaraan te wennen, want de zon gaat hier nu rond half acht onder en dat betekent dat het zo tegen acht uur al behoorlijk donker begint te worden. Nee, de lange lichte avonden zijn zo ondertussen helemaal verleden tijd. Ook is het de vraag wanneer we de eerste nachtvorst gaan meemaken. In tegenstelling tot de precisie waarmee we de baan van de zon vooruit weten, is dát echter een kwestie van koffiedik kijken. De afgelopen nachten daalde het kwik tot zo'n 2 à 3 graden boven nul. 's Ochtends vroeg was alles steevast met een dikke laag dauw bedekt en daardoor kregen we op het moment dat de zon boven de boomtoppen steeg en de warme zonnestralen ons erf bereikten elke dag weer prachtige plaatjes van in grote hoeveelheden verdampend vocht voorgeschoteld.

vrijdag 12 september 2014

Verkiezingen 2014

Enkele weken geleden lagen ze al in de brievenbus, onze röstkort - stembewijzen - voor de verkiezingen die op 14 september in Zweden worden gehouden. Het is overigens niet zo dat de Zweden op die dag massaal de gang naar de stembus maken. Vanaf 27 augustus jongstleden is het namelijk al mogelijk om bij het leeuwendeel van de stembureau's je stem uit te brengen, een mogelijkheid waar zeker in de niet-stedelijke gebieden uitgebreid gebruik van wordt gemaakt.
 
Ook wij hebben als immigranten / inwoners van Zweden stemrecht in Zweden, maar dan alleen voor het gemeentebestuur en het provinciebestuur dat onder andere een zware deelverantwoordelijkheid heeft voor de gezondheidszorg. Dat stemrecht krijg je als staatsburger van een ander EU-land, IJsland of Noorwegen automatisch wanneer je officieel naar Zweden verhuisd. Ook staatsburgers van andere landen krijgen uiteindelijk dat stemrecht, maar die moeten daarvoor eerst drie jaar lang onafgebroken in Zweden hebben gewoond. Stemrecht voor het landsbestuur daarentegen is alleen aan personen met de Zweedse nationaliteit voorbehouden.
 
Naar het zich laat aanzien zullen er in de gemeente Hagfors en provincie Värmland waar wij wonen geen politieke machtsverschuivingen plaatsvinden. Op landelijk niveau ligt dat wellicht anders. De afgelopen twee mandaatperiodes werd Zweden bestuurd door een centrumrechtse coalitie. De eerste periode met een absolute meerderheid en de tweede periode met de gedoogsteun van de nationalistische Sverigedemokraterna. Nu lijkt het er volgens de polls echter op dat deze coalitie beduidend minder stemmen zal krijgen dan de rivaliserende linkse partijen waardoor deze laatsten waarschijnlijk het initiatief bij de formatie van een nieuwe regering krijgen. Een lastige opgave overigens aangezien ook 'links' volgens de polls geen absolute meerderheid zal krijgen. Het ziet er dus naar uit dat de formatie minstens net zo spannend als de verkiezingen gaat worden en dat de Sverigedemokraterna alsook het nieuwe Feministiskt Initiativ daarbij weleens een sleutelrol kunnen krijgen.
 
Uitgebreide informatie over het kiesstelsel in Zweden vind je op de website van Valmyndigheten. Er zijn ook secties met beknopte informatie in lättläst svenska - eenvoudig Zweeds - en enkele andere talen.

dinsdag 9 september 2014

Mysterieuze muizensterfte

Sinds het begin van de zomer vindt er een mysterieuze muizensterfte plaats. Ik overdrijf niet als ik zeg dat we tijdens alle omzwervingen door onze woonomgeving inmiddels de stoffelijke resten van honderden van deze knaagdieren hebben gevonden. Ook veel anderen is dit verschijnsel opgevallen. Minstens een van de regionale kranten heeft er verslag over gedaan en er zijn pogingen ondernomen om de oorzaak ervan te achterhalen. Dat laatste zonder succes overigens, het is nog steeds een raadsel wat het is waaraan de muizen zo massaal sterven.

Enkele jaren geleden gebeurde er al iets soortgelijks. Onze trouwe lezers kunnen zich wellicht nog herinneren dat we er ook toen op onze weblog over schreven. Nu lijkt het verschijnsel echter veel meer dieren te treffen dan destijds. Bovendien is het aantal dode muizen nu niet alleen veel hoger, maar bevinden zich onder de slachtoffers allerlei soorten muizen en woelmuizen terwijl dat de vorige keer dat het verschijnsel optrad voornamelijk spitsmuizen waren.

De mysterieuze muizensterfte vindt trouwens niet alleen in onze directe woonomgeving plaats. Ook op andere plaatsen - sommigen daarvan ruim 100 kilometer hiervandaan - hebben we de afgelopen weken opmerkelijk veel dode muizen gevonden. Als iemand iets over dit fenomeen of de mogelijke oorzaak daarvan te melden heeft, dan horen we dat uiteraard graag.

maandag 8 september 2014

Geen haast

De afgelopen dagen genoten we van heerlijk nazomerweer. De lucht was koel, maar de zon kreeg alle ruimte om de gevoelstemperatuur tot een aangename 20 graden te laten stijgen. Het spreekt voor zich dat we zo veel mogelijk tijd buitenshuis doorbrachten. Samen met Jeanny maakten we op aangepaste snelheid enkele mooie wandelingen door het bos hier in de omgeving, iets wat onze oude dame nog steeds erg leuk vindt. Daarnaast namen nogmaals de kettingzaag ter hand om wederom een stuk van de stam van een ontwortelde spar in onderdelen voor een set primitieve bankjes te transformeren. We sjouwden alle stukken vanuit het bos naar onze tuin en ontdeden ze daar van hun schors. Nu moeten we alleen nog de inkepingen maken die de liggers onder de zittingen op hun plaats houden en dan hebben we twee waardige opvolgers voor de eerder door ons gemaakte proefmodellen. Zover is het echter nog niet, want sinds vanochtend vroeg regent het aan één stuk door en het ziet er niet naar uit dat het vandaag nog droog zal worden. Voor morgen en overmorgen ziet de weersverwachting er beter uit, maar dan hebben we al enkele andere dingen op het programma staan zodat we de bankjes waarschijnlijk niet voor donderdag kunnen afmaken. Het is maar goed dat we al jarenlang geen haast meer hebben...

vrijdag 5 september 2014

Bijgetankt

De afgelopen tijd zijn we enkele keren twee dagen van huis weg geweest. Steeds brachten we dan onze tijd door op een afgelegen plek in het bos. Heerlijk rustig en verstoken van gemakken zoals elektra, water uit de kraan, een toilet en ga zo maar door. Ondanks dat kwamen we echter elke keer uitgerust, opgefrist en helemaal bijgetankt thuis. Ook hadden we steeds het gevoel dat we veel langer dan slechts amper twee dagen van huis waren geweest. Zou dat komen omdat we tijdens deze uitjes ook volledig verstoken waren van toegang tot internet, e-mail en andere vormen van mobiele communicatie?

woensdag 3 september 2014

Proefmodel

We zijn bezig de bomen die tijdens het noodweer van een maand geleden zijn gesneuveld tot brandhout te verwerken. Al doende komen we op het idee om van de stam van een flinke spar twee primitieve bankjes voor bij de vuurplaats te maken. Het valt nog niet mee om zo'n stam uit de hand in de lengterichting netjes recht door te zagen, maar toch zijn we niet ontevreden over het eerste zojuist gefabriceerde proefmodel.

maandag 1 september 2014

Een heerlijk begin

Het is half zeven wanneer ik de deur van mijn tijdelijke onderkomen achter me dichttrek. Ik ben een half uur geleden opgestaan, heb al van een eenvoudig ontbijt genoten en trek er nu op uit voor een vroege ochtendwandeling. Het is lekker fris - hooguit zo'n 5 graden boven nul - en dat zal in de smalle diepe dalen waar de zon zich amper laat zien het grootste deel van de dag wel zo blijven. Het is doodstil, de dierenwereld is nog in diepe rust verzonken. Ik begin de helling van het dal waarin ik me bevind te beklimmen. Wanneer ik bijna boven ben, komt de zon aan de andere kant van de heuvel tevoorschijn. Tegelijkertijd barst er overal om me heen vogelgekwetter los. Het is net alsof de vogels door het licht en de warmte van de zon vanuit een sluimertoestand weer tot leven zijn gekomen. Bovenop de heuvel maak ik even pas op de plaats en koester ik me in de warmte van de zon. Wat een heerlijk begin van de dag!