zaterdag 4 april 2015

Verliesverwerking

De afgelopen weken hebben we ons best gedaan om het verlies van Jeanny te verwerken. We hebben veel gehuild, getroost, gerelativeerd en met dankbaarheid teruggekeken. Maar hoewel de momenten van verdriet in frequentie en heftigheid zijn afgenomen, plagen ze ons nog wel elke dag. En dat is natuurlijk helemaal niet vreemd, als je bedenkt wat Jeanny bijna twaalf jaar lang voor ons heeft betekend.

We beseffen echter ook hoeveel we nog wél hebben. Elkaar, mooie herinneringen, kracht, inspiratie en het vermogen om onze toekomst door middel van eigen keuzes grotendeels zelf te bepalen. Gelukkig kunnen we goed met elkaar praten en dat hebben we de afgelopen tijd dan ook veelvuldig gedaan.

De - inmiddels weer - lange wandelingen zijn anders dan voorheen. Ook in huis is het anders. Al Jeanny's spulletjes zijn opgeruimd en de vier plekken waar ze - altijd dicht bij ons in de buurt - placht te liggen, zijn leeg. Af en toe betrappen we onszelf erop dat we een blik op haar willen werpen of iets tegen haar willen zeggen. Maar nee, ze is er niet meer...

We zijn Jeanny enorm veel dank verschuldigd. Allereerst voor de onvoorwaardelijke liefde en vele mooie momenten die ze ons heeft geschonken. Maar ook voor het feit dat ze ons het beslissende duwtje heeft gegeven richting het besluit om met ons 'oude' leven in Nederland te breken. Zij deed ons besluiten om het niet alleen bij dromen te houden, maar om ook daadwerkelijk te emigreren en ons leven te veranderen. Ze heeft ons geleerd om ons tempo te verlagen en meer bij de dag te leven. En ze heeft ons geholpen om een connectie met de natuur te maken door niet alleen onze ogen, maar ook al onze andere zintuigen en last but not least ons inlevingsvermogen optimaal te gebruiken. Daardoor is ons leven wat het nu is en zijn wij wie we nu zijn.

We hebben geaccepteerd - er rest ons geen andere keuze - dat Jeanny niet meer in levende lijve bij ons is, maar tijdens onze verdere reis door het leven zal ze in onze gedachten altijd bij ons zijn...
 
Ben & Nicôle
Laggåsen, Zweden, 4 april 2015


7 opmerkingen:

  1. Ik wens jullie veel sterkte! Ik weet dat het zal slijten maar toch.....het gemis zal altijd blijven.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je wel!

      Met hartelijke groet uit het Hoge Noorden, Ben & Nicôle

      Verwijderen
  2. Hoi Ben en Nicôle, dat is net als anders weer prachtig omschreven.
    Vriendelijke groet Bas en Debby

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank jullie wel. Net als de vorige keren recht uit het hart...

      Met hartelijke groet uit het Hoge Noorden, Ben & Nicôle

      Verwijderen
  3. Het blijft ontroeren, telkens weer. Maar zoals altijd en bij iedereen gaat het leven ondanks alles door.... Mooi gedenkplekje overigens.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja, het leven gaat door. Dat doet het continu en dus ook nu. Dat weten we en daar zijn we bewust mee bezig. Tja, zo zijn we bij voortduring onderweg naar een ander leven...

      Met hartelijke groet uit het Hoge Noorden, Ben & Nicôle

      Verwijderen
  4. Marijke Stelpstra6 april 2015 om 22:38

    Ik ben er stil van....

    Liefs van Marijke

    BeantwoordenVerwijderen

Bedankt voor het lezen van onze blog.

Je kunt hier een reactie achterlaten. Alle reacties zullen worden gelezen en, indien nodig, beantwoord. We stellen het op prijs als je je naam achterlaat, per slot van rekening zijn ook wij niet 'anoniem'. Reclame en off-topic reacties zullen niet worden geplaatst. Gebruik voor persoonlijke berichten het e-mailadres op de contactpagina.

Je reactie verschijnt niet direct op de blog. Deze wordt pas geplaatst nadat wij deze hebben gelezen.

Nogmaals bedankt en... vergeet niet van elke dag te genieten!