vrijdag 31 juli 2015

Erkenning

Onze trouwe volgers herinneren zich vast nog wel de perikelen rond het nest met onfortuinlijke jonge vliegenvangers waarover we vorige zomer berichtten. Perikelen die er toe leidden dat geen van de jonge vogels het voortijdig verlaten van het nest overleefden. Zelf onze inspanningen om het laatst overgebleven jong te redden, mochten niet baten. Uiteindelijk konden we het niet van Moeder Natuur winnen en restte ons niets anders dan een triest afscheid van Piep.
 
Dit jaar liep het gelukkig anders. Alhoewel het er eerst naar uit zag dat het nest leeg zou blijven, werd het ten slotte toch in gebruik genomen. Al snel lagen er eieren in zat moeder vliegenvanger zoals het een goede vogelmoeder betaamt te broeden. Vervolgens kwamen de eieren uit en begon voor vader en moeder vliegenvanger de zware taak om hun kroost van voedsel te voorzien. En dat deden ze met verve! Zo'n zestien uur per dag vlogen ze af en aan met allerlei insecten die ze in en rond onze tuin vingen. Slechts af en toe namen ze even rust, op de rand van het nest of op de kaarsenstandaard amper een meter van het raam waarachter ik normaal gesproken aan mijn bureau zit te werken. In dat laatste geval leek het er steeds meer op dat de vogels me dan bewust zaten aan te kijken, alsof ze erkenning zochten voor het feit dat het erop leek dat hun inspanningen nu wel vruchten zouden afwerpen...


En dat deden ze uiteindelijk ook. De vogeljongen - vier in totaal - groeiden als kool en waren al snel zo groot dat er voor de moedervogel geen plek meer in het nest was. Gelukkig slaagden de jonge vliegenvangers er nu wel allemaal in om ondanks hun soms rare capriolen tot het moment van uitvliegen in het nest te blijven zitten. Dat was vandaag precies een week geleden, op de foto hieronder zie je het viertal een klein uur voordat ze het nest verlieten.

maandag 27 juli 2015

Hondenweekend

De afgelopen tijd zijn we ons stukje bij beetje steeds meer gaan verdiepen in de actuele stand van zaken in de wereld van de Duitse Herder. En daar hadden we uiteraard een reden voor. Zo'n drie maanden na het overlijden van Jeanny hebben we namelijk besloten om op zoek te gaan naar een nieuwe hond. Niet om Jeanny te vervangen - dat gaat natuurlijk niet, maar simpelweg omdat we tot de conclusie kwamen dat ons leven met een trouwe viervoeter als kameraad nu eenmaal rijker is dan zonder. Het zal duidelijk zijn dat we gezien de gezondheidsproblemen die we met Jeanny hebben gehad niet overhaast te werk willen gaan. Het belangrijkste van alles is dat we uiteindelijk een gezonde hond krijgen en dat is in de oriënteringsfase waarin we ons nu bevinden dan ook de factor die boven al het andere lijdend is.
 
En nu we het toch over oriënteren hebben... Op dat vlak deden zich het afgelopen weekend twee goede gelegenheden voor die we niet konden laten lopen. Zaterdag bezochten we de jaarlijkse hondenshow in Ransäter en zondag maakten we nog wat meer kilometers om het Zweedse Duitse Herder kampioenschap in Västerås te bezoeken. Hieronder middels enkele foto's een kleine sfeerimpressie.










vrijdag 24 juli 2015

Kwakkelzomer

Langzaam maar zeker beginnen we er van overtuigd te raken dat de zomer van 2015 te boek zal gaan als de zomer die nooit een echte zomer werd. Niet dat het weer nu zo beroerd is - dat is het namelijk helemaal niet, maar de temperatuur is en blijft gewoon veel te laag. Afgelopen woensdag was het in huis zelfs zo koud dat we ons genoodzaakt zagen om 's avonds een vuurtje in de houtkachel te stoken, iets wat we voor zover we het ons kunnen herinneren in de maand juli nog nooit hebben gedaan! En toen ik vanochtend vroeg buiten kwam, leek het wel herfst. Het was amper 8 graden en er hingen dikke flarden mist tussen de bomen. De kou voelde prettig aan op de onbedekte huid van mijn gezicht en even had ik zelfs het idee dat er een echte herfstgeur in de lucht hing, al kan de wens daarbij de vader van de gedachte zijn geweest.


Gisteren trokken we er na het avondeten en de daarop volgende hoosbui nog even op uit. Dieren kwamen we dit keer niet tegen, maar we konden wel genieten van vele mooie vergezichten met wolken die regenbuien over het bos uitstortten plus natuurlijk de bijbehorende regenbogen.

woensdag 22 juli 2015

Radio-interview Plein 5

Deze week gooit het NPO Radio 5 programma Plein 5 elke middag rond half vijf een lijntje uit naar Zweden. Presentator Hijlco Span belt dan met een Nederlander die in Värmland woont en werkt. Hij is op zoek naar het antwoord op de vraag waarom juist deze streek zo populair is bij Nederlandse emigranten en vakantiegangers. En omdat hij in dat kader graag wil weten wat ons er ruim tien jaar geleden toe heeft bewogen om naar de noorderzon te vertrekken, staan wij morgenmiddag op het programma. Luisteren, donderdag 23 juli rond half vijf naar Plein 5!

 
Naar de Noorderzon
 
"Een bijzonder vermakelijk en leerzaam verslag voor mensen
die emigratie overwegen..." - Seasons buitenleven magazine

maandag 20 juli 2015

Värmlands hoogste berg

Ongeveer een kilometer ten zuiden van Kärbackstrand - een gehucht ten zuiden van Höljes aan weg 62 - wijst een bord met de vermelding Granberget ons een stoffige grusweg in. Daarna rijden we nog zo'n 10 kilometer door waarbij we de met bordjes aangegeven route volgen (Let op: geen bordje betekent rechtdoor). Dan komen we bij een parkeerplaats met ruimte voor zeker drie auto's en daar wijst het laatste bordje - dit keer voorzien van twee wandelende poppetjes - ons rechtsaf van de weg het bos in. Tijd om onze wandelschoenen aan te trekken dus.


Wij hebben gekozen voor een korte variant van de wandeling naar de top van Värmlands hoogste berg. Het beginpunt daarvan is bij de onderste blauwe 'i' op onderstaande kaart. Er zijn ook twee langere varianten. De eerste vanuit Höljes in het noorden en de tweede vanaf Långberget in het zuiden. Alledrie de routes zijn goed gemarkeerd.


Een groot deel van de route loopt door moerasachtig gebied. Alhoewel veel van de soppige stukken met behulp van planken begaanbaar zijn gemaakt, zijn stevige en waterdichte wandelschoenen geen overbodige luxe.


Op ongeveer een derde van de wandeling bereiken we de gemarkeerde route van Nordvärmlandsleden tussen Höljes en Långberget. Daar gaan we linksaf, richting Höljes en zoals het bord aangeeft: de uitkijktoren.


De route blijft door moerasachtig gebied voeren met veel open plekken waar je van mooie doorkijkjes kunt genieten.


Dan komen we op een punt waar het erop lijkt dat we niet veel hoger kunnen komen. Ergens achter deze bomen moet de top van Granberget - Värmlands hoogste berg - verscholen liggen.


En inderdaad, niet veel later staan we op 701 meter hoogte aan de voet van een imposante uitkijktoren op de top van Värmlands hoogste berg.


Nicôle vindt het dan wel welletjes, maar ik kies er voor om ook de uitkijktoren nog te beklimmen. Zo zie ik Nicôle als ik boven op de toren sta...


En zo ziet Nicôle mij met behulp van de zoomfunctie van haar fototoestel.


Dit is wat ik op dat moment fotografeer. Een prachtig uitzicht dat de beklimming van Granberget én de uitkijktoren zeker waard is, een aanrader!

vrijdag 17 juli 2015

Bosaardbeien

Eindelijk valt er weer iets te oogsten. Na de eerste cantharellen zijn nu de eerste bosaardbeien aan de beurt. We verwerken een deel van oogst in de topping van een limoentaart en van de rest maken we jam. Heerlijk!

woensdag 15 juli 2015

Spitsheffing Stockholm en Göteborg

Vanaf begin dit jaar moet er bij het passeren van de tolpoorten in Stockholm en Göteborg ook voor in het buitenland geregistreerde auto's spitsheffing worden betaald. Deze heffing bedraagt afhankelijk van de dag en het tijdstip van passeren nul tot enkele tientallen kronen per passage en wordt achteraf door middel van een factuur geïnd.
 
Volgens gegevens van Transportstyrelsen zijn er gedurende de eerste helft van dit jaar ruim twee miljoen passages van niet-Zweedse auto's geregistreerd en zal het voor ongeveer de helft van die passages lukken om de heffing ook daadwerkelijk te incasseren. Dat het nog niet in alle gevallen lukt om de heffing te innen, komt doordat Transportstyrelsen nog niet met alle Europese landen een overeenkomst heeft die toegang tot de kentekenregistratie geeft waardoor namen en adressen aan de kentekens kunnen worden gekoppeld. In de nabije toekomst verwacht Transportstyrelsen echter met de meeste landen een overeenkomst te sluiten en bovendien een groot deel van de benodigde gegevens geautomatiseerd te kunnen gaan vergaren. Met Nederland heeft Transportstyrelsen overigens al vanaf begin dit jaar een overeenkomst waardoor ze de gegevens van kentekenhouders kunnen opvragen.
 
Voor eigenaren van buitenlandse auto's gelden overigens dezelfde sancties bij te laat betalen als voor eigenaren van in Zweden geregistreerde auto's. En die liegen er niet om: verzuimen om bijvoorbeeld 8 kronen te betalen, komt je standaard op een boete van 500 kronen te staan!

maandag 13 juli 2015

Het hazenpad

Wanneer we na een lange wandeling door het bos weer de weg op stappen, zien we in de verte een haas zitten. Kennelijk heeft het dier ons niet gezien - of stoort het zich niet aan ons, want het maakt geen aanstalten om er vandoor te gaan.


Integendeel zelfs. Wanneer de haas uiteindelijk in beweging komt, hupt hij onze kant uit. Kijk trouwens eens naar het reusachtige formaat van zijn achterpoten, daardoor is het dier 's winters in staat om op de sneeuw te lopen zonder daarin weg te zakken!


Even later gaat de haas langs de kant van de weg zitten. Zou hij er dan nu vandoor gaan en in het bos verdwijnen?


Nee, na een korte pauze hupt de haas weer verder. Nog steeds recht op ons af!


Uiteindelijk maakt de haas op slechts enkele meters afstand van ons pas op de plaats. Hij gaat op zijn achterpoten staan en doet duidelijk pogingen om 'lucht' van ons te krijgen. Dat lukt hem echter niet, want de wind staat onze kant op. Toch vertrouwt het dier het nu kennelijk niet meer. Wanneer het weer in beweging komt, verdwijnt het tussen het groen.


Wij blijven nog steeds onbeweeglijk staan. En dat wordt beloond, want even later zien we de haas voor de laatste keer. Hij zit op het pad waarlangs we enkele minuten eerder het bos verlieten. Niet veel later verdwijnt hij langs datzelfde pad - dat we uiteraard meteen het hazenpad dopen - voorgoed uit het zicht.

vrijdag 10 juli 2015

Asfalt!

Al twee keer eerder berichtten we over de wegwerkzaamheden in Laggåsen en de laatste keer daarvan spraken we onze twijfel uit over het feit of er nu uiteindelijk wel of geen nieuw asfast op de weg door het 'centrum' van het gehucht zou worden gelegd. Welnu, die vraag is inmiddels beantwoord. Onze twijfel bleek niet terecht, want afgelopen dinsdag reden - terwijl de regen met bakken uit de hemel viel - de vrachtwagens weer af en aan. En toen we een dag later poolshoogte gingen nemen, bleek de weg weer van een gladde laag asfalt te zijn voorzien!

woensdag 8 juli 2015

Cantharelpremière

Volgens een aloud gezegde komt er na regen zonneschijn, maar - gelukkig - is ook het omgekeerde waar. De hittegolf van eind vorige week is inmiddels verdreven door een veel koeler en vochtiger weersysteem. Nu komt de temperatuur amper nog boven de 15 graden en regent het bijna aan één stuk door. Soms regent het zelfs zo hevig dat de beek achter ons huis het overvloedige hemelwater niet meer kan afvoeren en daardoor overstroomt. Wij zijn - ik gaf het al aan - wel blij met dit wat 'mindere' weer. De natuur kon namelijk best wel wat vocht gebruiken en begint nu eindelijk een deel van haar achterstand in te halen. Gisteren beleefden we de cantharelpremière en nu maar hopen dat het ook met onze moestuin nog wat wordt...

maandag 6 juli 2015

The heat is on

De afgelopen dagen was het ook hier in het Hoge Noorden tropisch warm. Vijf dagen op rij steeg het kwik tot zo'n dertig graden, in de schaduw welteverstaan. In de zon was het natuurlijk nog een heel stuk warmer en op één plaats hier in de buurt schoot het kwik zelfs door de bovenkant van de thermometer heen. Dat was bij een hemelsbreed ongeveer vijf kilometer hier vandaan gelegen huis dat door nog onbekende oorzaak in de brand vloog. Gelukkig werd het huis niet permanent bewoond en deden er zich geen persoonlijke ongelukken voor, maar het huis zelf kan als totaal verloren worden beschouwd. Het zijn droevige plaatjes...




vrijdag 3 juli 2015

Kuikenexplosie

Wanneer we langzaam over een verlaten bosweg rijden, vliegt er schuin voor onze auto ineens een auerhoen uit het lage struikgewas langs de weg op. Het is een vrouwtje en de logge vogel verdwijnt met forse vleugelslagen in het bos. De auto staat inmiddels stil en we wachten nog even af. Dan 'exploderen' er net zo heftig als de volwassen vogel enkele jonge vogels - kuikens eigenlijk nog - uit het groen van de bessenstruiken. Wild klapperend met hun vleugels gaan ze half vliegend, half zwevend achter hun moeder aan. Enkele seconden later zijn ook zij uit het zicht verdwenen. Op één exemplaar na, dat is voor ons nog net zichtbaar op een boomtak geland. Lang blijft de jonge vogel daar niet zitten. Net nadat we hem met maximale zoom hebben gefotografeerd, vliegt ook dit kuiken de moedervogel achterna. En even later vervolgen ook wij onze weg.

woensdag 1 juli 2015

Zweeds leren

In een vlaag van opruimwoede halen we enkele stoffige dozen van zolder. Diep onderin een van die dozen vinden we een map met oud Zweeds lesmateriaal waaronder ook enkele printjes van LEXIN - Bildteman. LEXIN is een op internet beschikbare methodiek om Zweeds te leren waarmee beginners op een makkelijke manier een basiswoordenschat kunnen opbouwen. Omdat we vast wel lezers hebben die daarmee hun voordeel kunnen doen, besluiten we om deze methodiek nog maar eens op onze blog te vermelden. Waar opruimen al niet goed voor is. Hieronder zie je de hoofdpagina.


Via de hoofdpagina kun je doorklikken naar een grote variëteit aan onderwerpen en vervolgens naar diverse categoriën die daar weer onder vallen. Ten slotte zie je plaatjes met daaronder het bijbehorende Zweedse woord. Door op het plaatje te klikken, krijg je te horen hoe je het woord moet uitspreken. Handig!