maandag 28 september 2015

Maansverduistering

Gisteren reden we aan het einde van de middag weer naar huis. Zoals je na het lezen van onze vorige post waarschijnlijk wel hebt begrepen, waren we vrolijk en blij. Zelfs het vooruitzicht van de vele kilometers die we nog voor de boeg hadden, kon de pret niet drukken.


Toen we in de buurt van onze thuisprovincie Värmland kwamen, stond de zon al behoorlijk laag. Hieronder een mooi plaatje met op de voorgrond de schaduw van onze auto.


Niet veel later was de zon achter de horizon verdwenen en konden we genieten van een bijzonder fraai gekleurde hemel.


Vlak bij huis stopten we nog even om een plaatje van de over het meer schijnende maan te schieten. Om alvast in de juiste sfeer te komen, want er stond immers nog een maansverduistering op het programma.


Het kostte wat moeite, maar uiteindelijk konden we onszelf er toch toe zetten om rond half vier op te staan om naar de maansverduistering te kijken en te proberen om die op de gevoelige plaat vast te leggen. Dat laatste viel nog niet mee, want een volautomatische compactcamera is daarvoor niet echt geschikt. Hieronder een foto van ongeveer tien minuten voordat de maan helemaal door de schaduw van de aarde werd bedekt.


Ten slotte een foto van het moment vlak voordat de maan helemaal achter de schaduw van de aarde verdween. Het al door de schaduw van de aarde bedekte deel van de maan begon toen al een beetje rood te kleuren. De rest van de beelden staan in ons geheugen gegrift.

Tweede bezoek aan het T-nest

Gisteren maakten we wederom heel wat kilometers voor een tweede bezoek aan het T-nest. De fokker waar ons nieuwe gezinslid bij vandaan gaat komen, stelt ons namelijk in de gelegenheid om één keer in de week te komen kijken. En aangezien dat hier niet gebruikelijk is, stellen we dat niet alleen op prijs, maar maken we er natuurlijk gebruik van ook! Dit keer brachten we een groot deel van onze tijd met de pups in de buitenlucht door. We werden daarbij goed in de gaten gehouden door moederhond Lazy. Wat een fantastische hond is dat trouwens. Niet alleen enorm waakzaam en zorgzaam, maar ook speels en uitermate sociaal. Het was een genot om te zien hoe ze de pups op een bepaald moment begon uit te dagen en met ze ging spelen. We werden er helemaal blij van en tijdens de rit terug naar huis waren we het er daarom roerend over eens dat onze keuze om toch weer voor een hond te gaan de enige juiste was! 






vrijdag 25 september 2015

Avondwandeling

Sinds Jeanny er niet meer is, wil de wandeling na het avondeten er wel eens bij inschieten. Die is dan geen vanzelfsprekendheid, maar iets waartoe we ons echt moeten zetten. Zo is het vanavond ook, maar vervolgens worden we tijdens onze 'gedwongen' wandeling op zoveel moois getrakteerd, dat we beseffen hoe dom het is om deze wandeling te laten lopen.


Een prachtige reebok die ons een tijdje gadeslaat. En houden vliegenzwammen nu van de aanwezigheid van mieren of is het precies andersom?


De bijna volle maan aan een in het licht van de ondergaande zon fraai gekleurde hemel. Zou het de opmaat naar de aankomende maansverduistering zijn?

woensdag 23 september 2015

Höstdagjämning

Inmiddels hebben we de höstdagjämning achter de rug. Dit betekent dat de zon vanaf nu elke dag langer onder dan boven de horizon zal staan. Pas op het moment van de winterzonnewende zal het tij weer keren, maar dan zal het evengoed nog drie maanden duren voordat het daglicht weer de overhand op het nachtelijk duister zal krijgen. We hebben dus een half jaar voor de boeg waarin we ons dagelijkse doen en laten zo goed mogelijk moeten indelen om zo veel mogelijk van het spaarzame daglicht te kunnen genieten. Verder is het nu volop herfst. De loofbomen kleuren massaal bruin - er is vooralsnog weinig geel en rood te zien dit jaar - en beginnen hun bladeren te laten vallen.
 

maandag 21 september 2015

Eerste kennismaking met het T-nest

Afgelopen zaterdag was voor ons een heel speciale dag. We verlieten de rust van het bos en reisden naar het veel drukkere oosten van Zweden voor onze eerste kennismaking met het T-nest. Binnenkort beginnen we namelijk aan een nieuw hoofdstuk in ons leven. Een hoofdstuk waarin wederom een hond een hoofdrol gaat spelen. Over een maand zal een van de drie teefjes waaruit het T-nest bestaat, met ons mee naar huis komen om vervolgens een hondenleven lang deelgenoot te zijn van alle mooie dingen die we hier in het Hoge Noorden beleven. We kunnen nauwelijks wachten!





donderdag 17 september 2015

Bijzondere vogels

Elke zomer galmt zijn stem door de Zweedse bossen. Zien deden we deze vogel echter nooit. Tot een week of drie geleden. In een dichtbegroeid dennenbos zagen we een behoorlijk grote vogel vliegen, die ons in eerste instantie aan een sperwer of havik deed denken. De zoomfunctie van ons fototoestel bracht het dier iets beter in beeld, want de vogel bleef op gepaste afstand. Aan de snavel was nu duidelijk te zien dat we de eerder bedachte roofvogels konden wegstrepen, want deze vogel had geen kromme snavel maar een rechte. Ook werd zichtbaar dat de vogel een lekker hapje naar binnen werkte, want uit zijn snavel kronkelde een lange rups. De koekoek, want dat was het, schrokte zijn prooi in één hap naar binnen en vloog een ererondje alvorens hij op zoek ging naar een volgende snack.
 
 
Niet veel later kwamen we nog een bijzondere vogel tegen. Hoewel de buizerd op zich niet heel bijzonder is, in tegendeel, we hebben hem dit jaar juist erg vaak gezien, was dit exemplaar wel degelijk apart. Het leek namelijk net alsof het dier een deel van zijn 'vingers' miste. Ook de staart leek niet helemaal puntgaaf. Het leek de vogel weinig te deren. Op de thermiek zweefde hij rustig voort, spiedend en alert. Waarschijnlijk was hij net als de koekoek op zoek naar een nieuwe vulling voor de maag.
 

zaterdag 12 september 2015

Noorderlicht

Een van de grote voordelen van de terugkeer van de duisternis is dat we 's nachts weer kunnen genieten van al het moois dat er aan het firmament is te zien. Mits het niet bewolkt is natuurlijk en aangezien dat de afgelopen dagen het geval was, gingen we er voor het slapen gaan steevast nog even op uit voor een frisse neus en een blik omhoog. En dat was maar goed ook, want daarbij werden we niet alleen getrakteerd op de altijd aanwezige prachtig flonkerende sterren, maar ook op enkele 'vallende sterren' met een fraaie lange 'staart' en het bijna betoverende noorderlicht. Wat wil een mens nog meer?

vrijdag 11 september 2015

Moestuinmisère

Daar waar onze bescheiden moestuin vorig jaar een behoorlijke oogst opleverde, is dit jaar de moestuinmisère compleet. Op een handvol miniatuurworteltjes na is de opbrengst nul komma nul. Niets - maar dan ook werkelijk niets - wilde groeien en het feit dat bijvoorbeeld ook de vele verwilderde appelbomen hier in de omgeving waarvan we tot nu toe elk jaar vele kilo's appels oogstten dit jaar helemaal geen vruchten dragen, getuigt ervan dat Moeder Natuur dit jaar duidelijk heeft verzuimd om het weer met groeizame omstandigheden te doorspekken. Meer valt er niet van te zeggen en gelukkig kunnen we ook in de supermarkt voor onze groenten terecht. Wat dat betreft hebben wij het toch een stuk makkelijker dan bijvoorbeeld de mensen die honderd jaar geleden deze mooie plek in het bos bewoonden, die zouden na een mislukte oogst namelijk wél een groot probleem hebben gehad...

maandag 7 september 2015

Ontsnapt!

De afgelopen nacht zijn we maar tenauwernood aan de eerste nachtvorst ontsnapt. Vanochtend vroeg stond het kwik nog slechts één streepje boven het vriespunt en gaf de digitale thermometer op een meter boven de grond 1,8 graden aan! Ik ging meteen naar buiten om de kou daadwerkelijk te ervaren en ik moet zeggen dat het eigenlijk best wel lekker voelde. Voor sommige dieren is dat echter anders. Voor hen zal de dalende temperatuur de aanzet geven om naar warmer oorden te verhuizen of komt daarmee het einde van hun leven in zicht. Dat laatste is voor bijvoorbeeld de hommels het geval. Afgezien van de koninginnen overleven deze insecten de winter niet en ik trof vandaag al aardig wat hommels volkomen roerloos op de hier en daar nog spaarzaam bloeiende bloemen aan.

zondag 6 september 2015

Een reis in de tijd

Na zo'n twee uur lang onze weg door een uitgestrekt moerassig gebied met hier en daar een plukje bos te hebben gezocht, bereiken we eindelijk de beboste heuvelrug waar we al die tijd op aankoersten. We moeten meteen pittig klimmen, maar ondanks dat gaat het tempo waarmee we ons verplaatsen een stuk omhoog. Het loopt nu eenmaal een stuk prettiger nu we 'echte' vaste grond onder onze voeten hebben en niet meer bij elke stap moeten uitkijken dat we niet in een kniediep gat vol met water stappen. Wanneer we in de buurt van het hoogste punt komen, zien we een steenhoop die er wat onnatuurlijk uitziet. Het lijkt wel een zogeheten steenroos waarmee in vroeger tijden perceelgrenzen werden aangegeven. Nicôle schraapt wat mos van de bovenste steen af en ziet ons vermoeden bevestigd.

 
In de bovenkant van de steen zijn de vier zijden van een vierkant uitgehakt.


Wanneer we bij de steenroos weglopen, valt ons oog op een enorme mierenhoop. Zo groot als deze zien we ze niet vaak!


Iets verderop komen we bij de ruïne van een stalgebouw. Nu is meteen duidelijk waarom we zojuist langs een oude grensmarkering zijn gelopen: vroeger heeft er hier een boerderij gestaan.


Nog iets verderop komen we bij de plek waar het woonhuis heeft gestaan. Van een ruïne mogen we eigenlijk niet spreken, want het gebouw is helemaal ingestort. Het enige wat nog duidelijk te onderscheiden is, zijn de stenen van de schoorsteen en het metalen omhulsel van wat ooit een kachel is geweest. Verder is het een wirwar van verrotte houten balken en hier en daar iets van metaal zoals de resten van een oude fiets. Tja, we schreven er in het voorjaar ook al over: overal in de Värmlandse bossen kun je de sporen vinden van de mensen die er vroeger hebben gewoond en daardoor wordt een wandeling soms in een handomdraai een reis in de tijd.

vrijdag 4 september 2015

Boek van de week

Naar de Noorderzon, het eerste boek over onze emigratie naar Zweden, is boek van de week bij Uitgeverij Grenzenloos. En dat is goed nieuws, want iedereen die dit boek nog niet heeft, kan het daardoor nu met maar liefst 7 euro korting bestellen. Geïnteresseerd? Klik dan op onderstaande link.
 

http://www.emigratieboek.nl/landing.asp?partner=heerland&bookID=naar_de_noorderzon

woensdag 2 september 2015

Zo gezegd, zo gedaan!

Het regent al de hele dag. Af en toe worden de stevige buien afgewisseld door korte periodes van miezerregen. We kiezen zo'n moment om er toch voor een lange wandeling op uit te gaan. In het bos zijn we nog enigszins beschut. Maar wanneer we de kale helling van 'de berg' opgaan, is er niets meer dat ons tegen de elementen beschermt. De regen klettert op ons neer en ook de wind doet bij tijd en wijle flink zijn best om ons te grazen te nemen. Hier komt nog een bij dat het bepaald niet warm is, het zou ons verwonderen als het kwik meer dan tien graden aangeeft. Toch is het heerlijk om buiten te zijn en moeten we onszelf er uiteindelijk bijna toe dwingen om weer terug naar huis te gaan. Daar aangekomen oppert Nicôle het volgende: "Zelfgemaakte pizza's in de oven, warme chocolademelk met slagroom en een vuurtje in de houtkachel?" Ik hoef daar niet lang over na te denken en we gaan aan de slag. Zo gezegd, zo gedaan!

dinsdag 1 september 2015

Bloeddruppelstekelzwam

Er zijn nog niet echt veel paddenstoelen die hun hoed boven de grond hebben gestoken, maar dit is wat uiterlijk betreft wel een heel aparte en onsmakelijk uitziende soort: de bloeddruppelstekelzwam!