Boom des levens

Wanneer ik aan het begin van de avond door het nog dorre bruine veld loop, wordt mijn aandacht ineens getrokken door een zacht maar onmiskenbaar gezoem. Het geluid komt uit de richting van een loofboom die midden in het veld staat. De boom draagt nog geen bladeren, maar is wel omgeven door een lichte geelgroene gloed.

Ik loop richting de boom en ervaar dat het gezoem bij elke stap die ik dichterbij kom, harder gaat klinken. Wanneer ik onder de boom sta, kijk ik omhoog in de richting van het geluid dat vanuit de gehele kruin van de boom lijkt te komen. Het eerste wat ik zie, zijn ontelbare prachtig geelgroen gekleurde katjes.

 

Dan valt mijn oog op een felgekleurde vlinder die zich aan de nectar van een van de katjes tegoed doet.

En vervolgens op een enorme hoeveelheid hommels die luid zoemend van katje naar katje vliegen. Zij zijn de bron van het geluid dat ik al van verre hoorde en net als de vlinder doen ook zij zich tegoed aan het voedsel dat de wilg hen verschaft.

De wilg, die in Zweden in tientallen variëteiten voorkomt, is een zogeheten sleutelsoort. Dat is een soort die naast zichzelf ook vele andere soorten dient. In het vroege voorjaar zijn dat de vlinders en andere insecten. Die zijn dan voor nagenoeg het enige voedsel dat de natuur hen biedt op de nectar van de katjes van de wilg aangewezen. Zonder dat voedsel zouden ze sterven zonder zich te kunnen voortplanten. Andere dieren die zich graag met delen van de wilg voeden, zijn elanden, reeën, bevers en hazen. Ten slotte was de wilg in het nog niet eens zo verre verleden ook voor de mens een onmisbare bron van hulpstoffen.