Gisteren maakten we een mooie autorit door ons achterland, het grensgebied van de provincie's Värmland en Dalarna. Onderweg stopten we meerdere keren. De eerste keer om een wandeling te maken. Vervolgens om op een mooie plek aan het water de door ons meegenomen broodjes op te eten. En tenslotte nogmaals aan de oever van een meer om even lekker in de zon te zitten en Jeanny in het water te laten spelen.
Vanwege de lage waterstand konden we via een drooggevallen stuk naar een normaal gesproken onbereikbaar eiland lopen. Daar genoten we een dik uur lang van de stilte en het uitzicht.
Deze oude verweerde boomstronk staat normaal gesproken onder water. Vroeger, voor de aanleg van een dam ten behoeve van de elektriciteitsopwekking, stond het water hier dus beduidend lager.
Plots werd de stilte verstoord door een langzaam in volume toenemend gedonder. Een blik in de richting van het geluid - we zaten daar met onze rug naar toe - leerde ons dat de hemel pikzwart was geworden. Er was een enorme onweersbui in aantocht. Hoogste tijd dus om op te stappen en de thuisreis te aanvaarden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor het lezen van onze blog.
Je kunt hier een reactie achterlaten. Alle reacties zullen worden gelezen en, indien nodig, beantwoord. We stellen het op prijs als je je naam achterlaat, per slot van rekening zijn ook wij niet 'anoniem'. Reclame en off-topic reacties zullen niet worden geplaatst. Gebruik voor persoonlijke berichten het e-mailadres op de contactpagina.
Je reactie verschijnt niet direct op de blog. Deze wordt pas geplaatst nadat wij deze hebben gelezen.
Nogmaals bedankt en... vergeet niet van elke dag te genieten!