Deze post gaat niet - zoals de titel misschien doet vermoeden - over mijn baasjes die sinds het begin van het jaar minder frequent bloggen. Nee, deze post gaat over mij en de opstartproblemen die ík sinds enkele weken heb. "Opstartproblemen? Wat bedoel je daarmee?", zul je je wellicht afvragen. Welnu, dat zal ik uitleggen.
Het begon op een dag toen ik plotseling niet meer op één van mijn achterpoten kon staan. Als ik deze belastte, dan deed dat enorm veel pijn. Ik kon slechts met moeite overeind komen. Telkens weer gleed de voorpoot schuin tegenover mijn niet functionerende achterpoot weg. En als ik dan eenmaal stond, moest ik eerst een flink aantal stappen hinken voordat ik enigszins normaal op alle vier mijn poten verder kon lopen. Mijn baasjes waren heel erg ongerust. Ze onderzochten de poot vele malen minitieus, maar konden geen uiterlijke kwetsuren vinden. Die waren er overigens ook niet. Ik kon heel duidelijk voelen dat de oorzaak van de pijn ergens anders zat, heel diep van binnen.
Toen de pijn na verloop van tijd niet minder werd, begon ook ik me ongerust te maken. Last van pijn had ik namelijk wel vaker gehad, maar nog nooit zonder dat deze na enkele dagen weer verdween. Daar kwam bovendien nog bij dat langzaam maar zeker alle kracht uit de betreffende poot verdween. Eenmaal in gang kon ik hem nog wel redelijk meebewegen, maar daar was dan ook alles mee gezegd.
Een bezoek aan de dokter was onvermijdelijk. Die onderwierp me aan een grondig onderzoek waarbij hij testte in hoeverre ik de gewrichten in mijn achterpoten nog soepel kon bewegen. Nou, laat dat soepel maar weg. Ik ben immers tien en een half en geen jonge hond meer! En laat de dokter nu tot precies dezelfde conclusie komen. "Jeanny, je wordt oud", zei hij tegen me. "Je gewrichten raken versleten en je hebt last van opstartproblemen." Goh, dat had ik nog niet door...
Om een lang verhaal kort te maken is de conclusie dat mijn problemen niet zijn te verhelpen. Mijn oude lijf wordt nooit meer jong en ik en mijn baasjes zullen met mijn ouderdomskwalen moeten leren leven. Ik krijg wat middelen die me moeten helpen om de pijn en ontstekingen zo lang mogelijk de baas te blijven. En dat is het. Wat moet ik er verder van zeggen? Leuk is het niet, maar ik zal het ermee moeten doen. Aan de andere kant is mijn geest gelukkig nog jong. En zolang mijn geest de baas is over mijn lijf, krijgt die me uiteindelijk wel in gang.
Ja, ouderdom komt helaas met gebreken.... dat zal bij mens of dier niet anders zijn. Jammer is het wel. Carpe Diem!
BeantwoordenVerwijderenDat laatste is ons motto, dus reken maar dat ik nog steeds samen met mijn baasjes van elke dag geniet!
VerwijderenJeanny, ik weet wat je voelt, maar misschien is het bij jou toch erger.
BeantwoordenVerwijderenIk ondervind ook opstartproblemen en krijg op mijn vingers al aardig wat "bultjes". Artrose schijnt het te zijn. Het lijkt het laatste jaar sneller te gaan. En hoop niet dat het over een paar jaar nog veel erger is.
Vraag me wel af, Jeanny, hoe doe je dat toch met je pootjes en nagels op het toetsenbord??? Blijf het knap vinden dat je toch iedere keer weer een verhaaltje schrijft.
Jeanny, ik wens je nog een heel goed hondenleven. Kan me haast niet voorstellen dat we je hier moeten missen.
Denk je baasjes ook niet ;)
Vervelend dat ook jij deze problemen hebt. Ik hoop dat ook jouw geest ze nog lang de baas kan blijven. Hoe ik mijn gedachten in tekst omzet, blijft voorlopig mijn geheim. Maar bedankt voor het compliment. En voor de rest van je lieve woorden. Maak je geen zorgen, ik hoop in de toekomst nog veel meer berichten te schrijven :-)
VerwijderenBeste baasjes van Jeanny,
BeantwoordenVerwijderenAls dierenarts weet ik dat het niet ongebruikelijk is dat een herder van rond de tien jaar "ouderdomsproblemen" kan krijgen.
Maar om ouderdomsproblemen als diagnose te stellen is wel heel kort door de bocht. Voor een juiste diagnose en behandeling is in dit geval een röntgenonderzoek van de pijnlijke gewrichten noodzakelijk. Dit onderzoek zal uitwijzen wat de mogelijke oorzaak van de pijnlijke poot/heup is. Bij de herder zijn er namelijk typische rasproblemen die elk een andere prognose hebben en een andere behandeling/medicatie vragen. Dus als de klachten niet verminderen of toenemen vraag dat een xray. Met vriendelijke groet en beterschap voor Jeanny.
Bedankt voor je bezorgdheid. Deze stellen we - mede namens onze hond - absoluut op prijs. En je hebt gelijk, een röntgenonderzoek zou wellicht meer kunnen uitwijzen. Maar dan moet ze wel onder narcose en dat is op haar leeftijd toch ook een risico. Aan de andere kant is het niet zó kort door de bocht als het wellicht lijkt. Jeanny schreef het al: om een lang verhaal kort te maken... Maak je niet ongerust. We houden het goed in de gaten en als er aanleiding toe is, dan ondernemen we zeker verdere actie.
VerwijderenMet hartelijke groet uit het Hoge Noorden, Ben & Nicôle
Tjeee....opstart problemen!?!?!?!
BeantwoordenVerwijderenDa's balen maar gelukkig heb je wat "doorsmeer middelen" meegekregen om de boel een beetje op gang te houden. En joh, ook ik heb opstartproblemen en ik ben nog wel stukken jonger dan jij!!!( in hondejaren gemeten dan he)
Maar goed, kom gewoon lekker op je eigen tempo op gang en dan zul je zien dat de dag net zo leuk is als anders....alleen ietsje later! ;)
Sterkte!!!
Dank je! Ik doe het inderdaad lekker in mijn eigen tempo. En ondanks de lastige eerste stappen heb ik nog steeds overal zin in. Tussendoor rust ik gewoon wat meer, als het even kan lekker dicht bij de warme houtkachel :-)
VerwijderenNou meissie heel veel sterkte, ook voor je baasjes. Geniet zoveel mogelijk.
BeantwoordenVerwijderenDank je wel, Mirjam. Dat zal ik zeker doen!
Verwijderen