Morgonpigg

Inmiddels word ik elke morgen rond 04.00 uur wakker. Dan sijpelt het eerste zonlicht voorzichtig over de horizon heen en beginnen de vogels in het bos rond ons huis van zich te laten horen. Eerst slaakt er slechts af en toe eentje een kreet, maar al snel lijkt er een samenhang te ontstaan die het vermoeden doet rijzen dat er een zorgvuldig ingestudeerd concert wordt gegeven. Het is de vraag waardoor ik nu daadwerkelijk ontwaak. Wordt dat veroorzaakt door het eerste daglicht dat door de twee niet van verduisteringsgordijnen voorziene ramen van onze slaapkamer naar binnen komt? Zijn de kreten van de vogels die de stilte doorbreken de reden? Of komt het gewoon doordat mijn inwendige klok me door de jaren heen steeds korter doet slapen? Het antwoord op die vraag zal ik waarschijnlijk pas krijgen wanneer het daglicht in de herfst weer schaars zal worden...

Gelukkig ben ik zoals ze in Zweden zeggen morgonpigg. Ik heb geen probleem met vroeg opstaan en maak over het algemeen dankbaar gebruik van de extra tijd die me dat elke dag oplevert. Ik heb immers genoeg te doen!

Deze morgen ben ik zelfs de vroegste vogel voor en besluit ik de dag met een wandeling naar de top van 'de berg' te beginnen. Wanneer ik vanaf ons oprijpad de weg op loop, zie ik dat de maan de hemel nog domineert.

Een half uur later begin ik aan het tweede deel van 'de klim'. Ik verlaat de weg en klauter over een slecht begaanbaar stuk van de helling naar de top omhoog. Achter me kleurt de hemel boven de horizon prachtig rood.

Oei, ik ben pas halverwege de helling en het ziet er naar uit dat het moment van de zonsopgang niet lang meer op zich zal laten wachten. Even flink doorstappen maar... Ik heb zo'n haast dat ik de drie reeën pas opmerk wanneer ze op amper twintig meter schuin voor me opstaan en er met grote sprongen vandoor gaan.

Precies op tijd. Ik sta nog maar net op het hoogste punt wanneer de zon zich tussen de horizon en de vlak daarboven hangende wolken laat zien. Niet veel later gaat de zon helemaal achter de wolken schuil. Er staat een straffe wind en daarom besluit ik niet te wachten totdat de zon weer tevoorschijn komt, maar alvast - via een andere route - aan de afdaling te beginnen.

Uiteindelijk komt de zon dan toch helemaal te voorschijn...

...en maak ik even pas op de plaats om van haar warmte te genieten. Wat is er mis met vroeg opstaan?