Emigreren naar Zweden - 'ons verhaal'
Hieronder staat de ultrakorte versie van het verhaal van onze emigratie naar Zweden en van de belangrijkste dingen die daarna in ons leven zijn gebeurd. De uitgebreide versie van ons emigratieverhaal en onze belevenissen in het Hoge Noorden vind je in de door ons geschreven boeken. Kijk voor meer informatie op de pagina Boekwinkel.
Hieronder staat de ultrakorte versie van het verhaal van onze emigratie naar Zweden en van de belangrijkste dingen die daarna in ons leven zijn gebeurd. De uitgebreide versie van ons emigratieverhaal en onze belevenissen in het Hoge Noorden vind je in de door ons geschreven boeken. Kijk voor meer informatie op de pagina Boekwinkel.
2000 - 2002
Reeds langere tijd spelen we in gedachten met het plan om ons ooit nog eens in het buitenland te vestigen. We hebben daarbij vooral rust, ruimte en natuur voor ogen. Zaken die in Nederland steeds minder voorhanden raken. Ook speelt ons verlangen naar een andere balans tussen werk en vrije tijd een rol. We hebben allebei een goede en leuke baan die echter wel roofbouw op ons privéleven pleegt. Het gevolg daarvan is dat we veel van de dingen die we voor onszelf willen doen, steeds maar weer uitstellen.
In de loop van 2003 en 2004 maken we een aantal minder leuke dingen mee. Zo is het met de ingebruikname van de Polderbaan defintief gedaan met het laatste stukje rust in onze leefomgeving. Tevens ontvalt ons in onze directe omgeving een aantal mensen, waarvan enkele op jonge leeftijd. Het is duidelijk dat ons verblijf op aarde slechts tijdelijk is en op elk willekeurig moment ten einde kan zijn. Wanneer onze hond Jeanny in juni 2004 haar eerste verjaardag viert, constateert Ben dat hij van haar eerste levensjaar slechts weinig bewust heeft meegemaakt en dat is het laatste zetje dat we nodig hebben. Diezelfde dag nog nemen we een ingrijpend besluit. De tijd van wachten en uitstellen is voorbij. We zetten ons huis te koop en nemen ontslag, onze reis naar een ander leven is begonnen!
Met 'in het buitenland' bedoelen we eigenlijk 'in Oostenrijk'. Daar zijn we ons al enkele jaren op een nieuw bestaan aan het oriënteren. Zweden staat op de tweede plaats, maar wel op grote afstand. Het blijkt echter moeilijker dan verwacht om in Oostenrijk een plek te vinden die aan al onze wensen voldoet. Zo komt ook Zweden serieus in beeld en rijden we eind november 2004 in een verschrikkelijke sneeuwstorm dit land binnen. Uiteindelijk stranden we in Hagfors kommun in de provincie Värmland waar we - terwijl we slechts kwamen om ons te oriënteren - daags voor Sinterklaas onze handtekeningen onder het koopcontract van ons toekomstige huis in Lilla Laggåsen zetten.
2005 - 2006
Op 27 mei 2005 vindt de eigendomsoverdracht plaats en vanaf die datum wonen we officieel in Zweden. We hebben een plek gevonden die ons biedt wat we zochten: rust, ruimte en natuur in overvloed. Er breekt een tijd aan van genieten, maar ook van hard werken. We gaan aan de slag met het wegwerken van het achterstallige onderhoud aan ons huis en de twee gigantische schuren. Daarnaast nemen we in de schoolbanken plaats om de Zweedse taal te leren. Dit laatste heeft voor ons de hoogste prioriteit. Want als we de Zweedse taal niet beheersen, zullen we nooit een toekomst in Zweden kunnen opbouwen.
Tussen het harde werken en leren door besteden we veel tijd aan het verkennen van onze nieuwe leefomgeving. Via onze blog doen we bijna dagelijks verslag van onze belevenissen. We starten onze eigen onderneming van waaruit we in aanvang met name adviesdiensten verlenen. Ten slotte beleven we tal van 'avonturen', merkwaardige dingen en af en toe zelfs ronduit hachelijke momenten die gelukkig allemaal goed aflopen. Alles bij elkaar genomen, wordt ons al snel duidelijk dat ons nieuwe leven in Zweden geen enkele gelijkenis vertoont met het leven dat we in Nederland achterlieten. En gelukkig maar, want dat was nu precies de bedoeling.
2007 - 2010
Inmiddels weten we de weg in onze nieuwe leefomgeving prima te vinden. We beheersen de Zweedse taal redelijk tot goed en hebben mede daardoor tal van nieuwe vrienden en kennissen gemaakt. Al met al kunnen we stellen dat we goed zijn geïntegreerd. Middels onze onderneming genereren we een bescheiden inkomen. Ook ontplooien we een nieuwe activiteit. In het verlengde van onze blog schrijven en publiceren we enkele boeken: Naar de Noorderzon (over onze emigratie naar Zweden, juni 2007), Er is geen grens (vertaling van het levensverhaal van meervoudig Paralympisch- en wereldkampioen zwemmen Anders Järnmannen Olsson, mei 2008), In het Hoge Noorden (over ons leven in Zweden, september 2008) en Bestemming Zweden (een checklist voor emigratie naar Zweden, juni 2009).
Tussen het werken en schrijven door verzuimen we niet volop te genieten van het buitenleven en besteden we veel tijd aan het doen van alle klussen die het leven op een oude boerderij met zich meebrengt. Daarnaast doen we op kleine schaal aan gebiedsuitbreiding. In het bos om ons heen en middels het creëeren van een vakantiewoning voor onze ouders. Het gebied rond Lilla Laggåsen - dat nu echt ons thuis geworden is - heeft ons stevig in haar greep. Los van korte uitstapjes naar Zuid-Zweden, Jämtland, Nederland en IJsland blijven we verder dicht bij huis. Daar hebben we bijna alles wat we nodig hebben binnen handbereik en vermaken we ons prima.
We krijgen in deze periode slechts één echte tegenslag te verwerken. In de zomer van 2008 blijkt dat Jeanny een auto-immuunziekte heeft. Daardoor werkt haar schildklier niet meer goed en heeft ze met regelmaat hevige jeuk en andere allergieverschijnselen. Het eerste is met medicijnen goed te behandelen, het tweede echter niet. Om te voorkomen dat onze hond zich tot bloedens toe krabt en bijt, kunnen we haar niet meer alleen laten en moeten we haar zo veel mogelijk afleiden door haar lichamelijk en geestelijk actief te houden. Gelukkig is dit omdat we van huis uit werken mogelijk en kunnen we Jeanny - ondanks de aanpassingen die dit van ons vergt - een prima leven blijven bieden.
2011
In de lente van 2011 vieren we het feit dat we alweer zes jaar in Zweden wonen. Een lange tijd die, door alle nieuwe en bijzondere dingen die we daarin meemaakten, voorbij gevlogen is. Op de een of andere manier dwingt dit moment ons ertoe om onze ervaringen van de afgelopen jaren te evalueren en vanuit verschillende invalshoeken serieus over onze toekomst na te denken. Uiteindelijk leidt dit tot een ingrijpend besluit. In de herfst zetten we Lilla Laggåsen te koop en begin december hebben we onverwacht snel een koper gevonden. Daardoor wisselen we tijdens de jaarwisseling 2011-2012 niet alleen van jaar, maar ook van onderkomen. En zo nemen we afscheid van de plek waar ons emigratieavontuur ongeveer zeven jaar geleden begon.
2012 - 2013
Ver hoeven we onze spullen niet te verhuizen. We blijven namelijk in onze vertrouwde omgeving in de buurt van het gehucht Laggåsen. Nog meer dan voorheen richten we onze focus op de natuur en het buitenleven. In 2013 reizen we tweemaal naar Nederland, naar Oostenrijk - waar we eigenlijk naartoe zouden emigreren, maar waar we sinds 2004 niet meer zijn geweest - en naar het noorden van Zweden en Finland. Deze reizen helpen ons om definitief af te rekenen met het verleden en maken ons duidelijk dat we in Midden-Zweden prima op onze plek zijn. Ook schrijven en publiceren we weer een boek: Berichten uit Zweden 2007 - Dagboek van twee landverhuizers (over ons leven in Zweden, mei 2013).
2014
Aan het begin van het jaar krijgt Jeanny - die inmiddels bijna elf jaar oud is - lichamelijk een stevige knauw. Geestelijk is ze nog steeds vrolijk en jong, maar haar bewegingsapparaat begint haar in de steek te laten. Dit betekent dat we veel van onze activiteiten - die nu eenmaal te maken hebben met rondzwerven in de natuur - moeten aanpassen. We doen dit uiteraard met liefde en doen alles wat nodig is om onze trouwe viervoeter de goede oude dag geven die ze verdient. Het genieten van de natuur en het buitenleven gaan daarbij - zij het dichter bij huis - gewoon door. Ook schrijven en publiceren we een nieuw boek: Berichten uit Zweden 2008 - Dagboek van twee landverhuizers (over ons leven in Zweden, mei 2014). Daarnaast verschijnen er dit jaar herschreven nieuwe drukken van onze eerste twee boeken Naar de Noorderzon en In het Hoge Noorden (juni 2014).
2015
In februari komt Jeanny plotseling en onverwacht te overlijden. Voor ons breekt een moeilijke tijd aan. Jeanny was naast een deel van de drie-eenheid die we vormden, namelijk ook de spil waar alles in ons leven om draaide. Het gemis is enorm en in het begin nauwelijks te dragen. Gelukkig hebben we veel steun aan elkaar en maken de vele mooie herinneringen die we koesteren het ons uiteindelijk mogelijk om het verlies te accepteren en verder te gaan met ons leven.
In de herfst krijgen we echter nog een tegenslag te verwerken. Op de dag voordat we onze nieuwe pup zullen ophalen, krijgen we te horen dat die symptomen vertoont die op allergie kunnen duiden. Daarmee is onze start met een nieuwe hond voorlopig in één klap van de baan. Ook enkele andere aspecten van ons leven zijn inmiddels niet meer zo zeker als voorheen. Moeten we doorgaan met de advieswerkzaamheden en buitenactiviteiten van onze onderneming of is het gezien de ingrijpende maatschappelijke ontwikkelingen van de afgelopen jaren beter om het naar de toekomst toe over een andere boeg te gooien? En wat willen we met onze blog en andere schrijfwerkzaamheden? We missen de inspiratie die Jeanny ons schonk en vragen ons af of het niet beter is om de voor iedereen tot nu toe altijd wijd openstaande deur naar ons leven iets dichter te trekken...
2016
We nemen niet alleen afscheid van het oude jaar, maar ook van enkele zaken die sinds onze emigratie naar Zweden ons leven hebben bepaald. We zijn gestopt met bijna alle activiteiten die we middels onze onderneming ontplooiden. Ook hebben we onze blog en schrijfwerkzaamheden een flink stuk op onze prioriteitenlijst laten zakken. In plaats daarvan heeft Nicôle weer in de schoolbanken plaatsgenomen en werkt ze parttime in de zorg. Ook Ben is bezig met nieuwe uitdagingen en zo zijn we wederom aan een ander leven begonnen. Een leven waarin we overigens nog steeds niet verzuimen om van elke dag te genieten, want dat zijn en blijven we onszelf alsmede de nagedachtenis van Jeanny verplicht!
Laggåsen, Zweden 31 december 2016
Nicole & Ben
Het leven bestaat niet uit iemands wensen, maar uit zijn daden.
-Paulo Coelho, De vijfde berg
