Het is vreemd stil wanneer ik vroeg in de ochtend naar buiten loop. Het geroep om eten van de koolmezenjongen uit het nestkastje naast de deur is verdwenen. Dik twee en een halve week heeft hun gekrijs de hele dag door over het erf geschald, maar nu is er niets meer te horen. Gisteravond vermoedde ik al dat het moment dat de jonge vogels zouden uitvliegen nabij was. Toen viel me namelijk op dat de oudervogels waren gestopt met het voeren van hun kroost. In plaats daarvan zaten ze op enige afstand van het nestkastje op een heel andere manier dan normaal naar hun jongen te roepen. Het was net alsof ze die kenbaar wilden maken dat het de hoogste tijd was om de geborgenheid van het nest te verlaten en aan een nieuwe fase in hun leven te beginnen. Mijn vermoeden was juist, want inmiddels zijn de vogels gevlogen.
Ondanks het gevoel van verlatenheid dat me even overvalt, ben ik dankbaar dat ik de koolmezenfamilie de afgelopen tijd van zo dichtbij heb mogen gadeslaan. Toen de jongen net uit hun ei waren, konden de oudervogels nog met gemak het nestkastje in om hun kroost te voeren. Hier komt een van de oudervogels weer naar buiten nadat een smakelijk hapje heeft afgeleverd.
Maar naarmate de jongen groter werden, werd dat steeds lastiger. Steeds vaker reikten de oudervogels het eten door het gat in nestkastje aan zonder zelf naar binnen te gaan. Slechts af en toe wurmden ze zich naar binnen om de ontlasting van hun kroost uit het nest te verwijderen.
Ten slotte waren de jongen zo groot dat ze af en toe een kijkje naar buiten kwamen nemen. En nu zijn ze de wijde wereld in gevlogen.
Nou Ben, bij ons voelde het precies zo na het verlaten van onze koolmezenfamilie, maar er is nog hoop! De nestkast hebben we nadien onaangeroerd gelaten en tot onze verbazing was er na twee weken plotseling weer druk vliegverkeer! Internet leerde ons dat in het reeds aanwezige nest nooit een ander vogelpaar gaat broeden dus "ons" vogelpaar is weer terug en zijn inmiddels de uitgekomen jongen alweer volop aan het voeren. Wat wel opvalt is dat het vrouwtje veel minder vaak komt voeren dan de eerste keer het geval was. Gisterochtend kregen we onverwacht de reden hiervan door de vogels zelf voorgeschoteld. Ineens was het vrouwtje ook in onze tuin gevolgd door een jong van de eerste leg, direct gevolgd door nog een jong en nog een en nog een waarbij twee jongen om beurt vlak voor de nestingang even stil fladderend naar binnen keken. Met verbazing maar ook vol vreugde hebben we het allemaal aanschouwd en net zo snel als het hele stel aan kwam fladderen waren ze ook weer verdwenen..... Misschien komen ze bij jullie ook nog een keer terug, hetzelfde internet vertelde ons dat dit zelfs tot september nog kan gebeuren.
BeantwoordenVerwijderenHai Corry & Joop,
VerwijderenWat een prachtig verhaal - bedankt dat jullie dat met ons wilden delen - en mooi om dat zo allemaal te kunnen volgen. Hoop doet leven! Als de koolmezen terug komen voor een tweede legsel, dan zullen we daar uiteraard over berichten.
Met hartelijke groet uit het Hoge Noorden,
Ben & Nicôle
Ah, bij ons ook negen eitjes vorig weekend.
BeantwoordenVerwijderenHeb geen flauw idee, hoelang het duurt voordat ze uitvliegen.
Hebben jullie een idee?
Hai Wilma,
VerwijderenHet uitbroeden van de eitjes duurt gemiddeld 2 weken. Vervolgens vliegen de jongen na zo'n 16 tot 22 dagen uit.
Met hartelijke groet uit het Hoge Noorden,
Ben & Nicôle