Door diverse omstandigheden - de verminderde mobiliteit van onze hond, het verven van ons huis en enkele tijdverslindende bezigheden die je 'werk' zou kunnen noemen - zijn we de afgelopen tijd veel minder in contact met de natuur dan normaal. Natuurlijk wonen we zoals ze hier in Zweden zo mooi zeggen met naturen runt knuten zodat we elke dag sowieso wel een stevige dosis natuur te verwerken krijgen, maar door het nagenoeg ontbreken van langere wandeltochten blijven de ontmoetingen met de grotere viervoeters die de bossen rondom ons huis bewonen uit. Gelukkig komt er aan het 'werk' en de verfklus over zo'n twee weken een einde zodat we dan weer een beetje kunnen gaan inhalen. En in de tussentijd moeten we het doen met de cadeautjes waarop we op de meest vreemde tijden en plaatsen door Moeder Natuur worden getrakteerd.
Zo stonden we afgelopen maandag rond het middaguur op de parkeerplaats van de Lidl in Hagfors. Nicôle was bezig de boodschappen op de achterbank van de auto te zetten en ik zat naast Jeanny in de achterklep. Aan de rand van het parkeerterrein slenterde een man die een klein hondje uitliet. Jeanny volgde het hondje even aandachtig met haar blik, maar verloor toen haar interesse. Ze stak haar neus omhoog, kennelijk rook ze iets bijzonders. Toen gebeurde het. Op nog geen twee meter van de man stond er vanuit het hoge gras naast het parkeerterrein een reebok op. Het was een prachtig roodbruin exemplaar van - aan zijn gewei af te leiden - twee à drie jaar oud. Nicôle en ik keken elkaar verwonderd aan, allebei zagen we het dier staan. Ook Jeanny had de reebok gezien, maar zij bleef netjes opgevoed als ze is rustig liggen. De man had echter ondanks het feit dat hij er letterlijk met zijn neus bovenop stond én de goede richting uit keek helemaal niets in de gaten. En ook zijn hondje reageerde niet. Vervolgens draaide hij zich om en begon hij rustig naar zijn auto terug te slenteren. De reebok keek ons nog even indringend aan om er vervolgens met grote sprongen vandoor te gaan.
Wat Nicôle en ik tot op dit moment niet begrijpen, is waarom wij het dier wél zagen terwijl de man het kennelijk niet zag. Om dat gewoon maar af te schrijven als verschil in waarnemingsvermogen is misschien te kort door de bocht... Op de foto hieronder staat een andere bok op een andere tijd op een andere plaats.
Mooi verhaal. Misschien heeft het met je mindset te maken. Wij zien ook heel veel dieren als we rondrijden, mijn schoonouders zien het ook niet, pas als je hen erop wijst en aanwijst zien ze de dieren staan.
BeantwoordenVerwijderenWel weer een mooi verhaal.
Enne nog gefeliciteerd met de verjaardag van Jeanny, wat een mooie leeftijd heeft ze.
groeten,
Mirjam
Hai Mirjam,
VerwijderenJa, iets dergelijks zal het zijn. Je moet er voor open staan. En mede namens Jeanny bedankt voor de felicitatie :-) Ze heeft inderdaad al een respectabele leeftijd.
Met hartelijke groet,
Ben & Nicôle