Zondag 3 augustus 2014 - Dagboekfragment
We hebben nog maar net het raadsel van de rook opgelost wanneer het buiten zo goed als donker wordt. In de verte kondigen harde donderklappen de komst van een onweersbui aan. We zijn er dan nog laconiek onder, maar inmiddels weten we beter. De donderklappen die we horen, zijn namelijk de voorbodes van een onweer dat uren zal duren en zo hevig is dat het met gemak de top vijf haalt van het allerergste noodweer dat we gedurende onze meer dan negen jaar in Zweden hebben meegemaakt. Op een bepaald moment vallen er hagelstenen zo groot als knikkers, zien we de bliksem meerdere keren vlak bij ons in het bos inslaan en stormt het zo hard dat het lijkt alsof de bomen tot vlak boven de grond doorbuigen. Dat laatste is natuurlijk niet helemaal waar, maar desondanks horen we overal om ons heen bomen als luciferhoutjes afbreken...
Wanneer het noodweer iets afneemt, besluiten we om met de auto naar Hagfors te rijden. Wie weet kunnen we daar iets te eten krijgen. Bij ons is de stroom namelijk uitgevallen waardoor niet alleen alle electrische apparatuur het niet doet, maar we ook geen water meer hebben.
Het is maar goed dat we aan het einde van het bospad van ons huis naar de weg linksaf moeten, want aan de rechterkant is de weg versperd door twee omgevallen bomen.
We gaan linksaf en zien hoe het water in stromen over de weg naar beneden gutst.
Niet veel verder komen we op de asfaltweg een ontwortelde boom tegen. We kunnen er met de auto nog net langs.
Even verderop ligt er nog een boom over de weg. Ook hier is er precies genoeg ruimte om er langs te kunnen rijden.
Het gaat weer harder regenen. Met de ruitenwissers op maximale snelheid houden we de voorruit niet schoon. Snelheid aanpassen dus.
Dan rijden we de bui uit en krijgen we een mooi plaatje te zien van de achterkant van een van de vele onweersbuien.
In Hagfors trotseert Nicôle de plenzende regen om bij de Hamburgerbar iets te eten te halen. Gezond - en wellicht ook lekker - is anders, maar we mogen niet klagen. Op het moment dat Nicôle weer goed en wel met het eten in de auto zit, slaat vlak achter het fastfood-etablissement de bliksem in. Vervolgens gaat daar het licht en alle electrische apparatuur uit. We waren dus precies op tijd.
Een dik uur later zijn we weer thuis. Alhoewel het overal om ons heen nog behoorlijk dondert, is het wel droog. Eerst maar even onze burgerplicht doen en de omgevallen boom van de weg halen.
Wordt vervolgd...
En Jeanny was natuurlijk heel gelukkig dat ze mee kon in de auto?
BeantwoordenVerwijderenWat een geluk dat jullie het diner net binnen bereik van de auto hadden.
Zijn jullie niet bang dat de bliksem in het huis slaat? Of zijn jullie goed beveiligd?
Jeanny was zeker blij dat ze tijdens het onweer in haar bench in de auto zat. Op de een of andere manier voelt ze zich daarin veilig. Bang dat de bliksem in het huis slaat? Tja, dat kan inderdaad gebeuren. Hier hebben we dat nog niet meegemaakt. In ons vorige huis - Lilla Laggåsen - is dat meerdere keren gebeurd. Twee keer direct, maar zonder schade. En ook twee keer via het bovengrondse electranet. Toen hadden we wel schade, we hebben daarover in ons boek Naar de Noorderzon geschreven. Als ik het me goed herinner, dan is de titel van dat stukje 'Grote klapper'.
VerwijderenHet was inderdaad een ongelofelijk noodweer, wij waren die zondag onderweg van holland naar Geijersholm(hagfors) en hebben 2x de auto aan de kant gezet, niet te doen, zoveel regen.
BeantwoordenVerwijderenJa, er is sinds afgelopen zondag flink wat regen gevallen. Gelukkig maar ook, want de natuur had dat hard nodig. Voordeel daarvan is tevens dat de paddenstoelen eindelijk gaan groeien. En dat we als het de komende dagen wat opklaart weer lekker buiten boven open vuur kunnen gaan koken. Zijn jullie hier op vakantie? In dat geval wensen we jullie een fijne tijd toe.
Verwijderen