Wassende maan

Zaterdagnacht zakte het kwik naar zo'n vijftien graden onder nul. Eindelijk weer eens een temperatuur die normaal is voor de tijd van het jaar. Ook gisteren overdag was het koud. Warmer dan min dertien werd het niet. Ondanks dat waren we een groot deel van de dag buiten op pad. Op zoek naar sporen en mooie plaatjes legden we - te voet - alles bij elkaar een aardige afstand af.

's Ochtends was het bewolkt en bij vlagen zelfs nevelig. Dat laatste is apart bij zo'n lage temperatuur, maar wel goed voor de vorming van een mooie laag rijp op de bomen en struiken.

Na het middaguur verdween de bewolking. De zon kreeg vrij spel, maar we liepen steeds aan de schaduwkant zodat we helaas geen enkele keer de warme sensatie van zonnestralen op onze huid konden voelen.

Vlak voor zonsondergang kwam er een dik wolkendek opzetten. Dit zorgde - wat mij betreft - voor het mooiste plaatje van de dag.

De bewolking bleef echter op afstand zodat we even later het minieme sikkeltje van de vers wassende maan konden vangen.