Gisteravond werd onze droom over een nieuwe viervoeter in ons leven ruw verstoord. Terwijl we ons er met een blij gevoel op verheugden om vandaag onze pup op te halen, ging de telefoon. Het was de fokker met een naar bericht. Afgelopen donderdag had onze pup last gekregen van hevige jeuk. Bij nadere inspectie bleken haar huid en poten behoorlijk geïrriteerd. Toen er vrijdag geen verbetering was opgetreden, was er meteen een dermatoloog geconsulteerd. Na bestudering van de verschijnselen alsmede het uitvoeren van enkele testen was het volgens de specialist het meest waarschijnlijk dat de jeuk werd veroorzaakt door contact met een te grote hoeveelheid was- of schoonmaakmiddel. Allergie was volgens haar onwaarschijnlijk, maar aan de andere kant ook niet 100% uit te sluiten. Enkele dagen medicijnen en twee weken lang twee maal daags wassen met een speciale shampoo zou de jeuk waarschijnlijk wel doen verdwijnen. Zo niet, dan was er toch iets anders aan de hand en zouden er aanvullende testen moeten worden gedaan.
Daar zaten we dan. Met Jeanny's allergieproblemen die ons leven zeven jaar lang in zeer grote mate hebben bepaald nog vers in het achterhoofd. En met de wetenschap dat we juist om die reden in eerste instantie hadden besloten om niet meer aan een nieuwe hond te beginnen. Totdat we uiteindelijk toch overstag gingen...
We stonden voor een duivels dilemma met een doorwaakte nacht als gevolg.
Uiteindelijk zijn we vandaag toch bij de fokker en onze pup op bezoek gegaan, maar wel nadat we de beslissing al hadden genomen dat we de pup niet mee naar huis zouden nemen. Met de bagage die we hebben, wilden we ons de onzekerheid en stress die dat met zich mee zou brengen niet op de hals halen. Want in wat voor een situatie zouden we verzeild raken als het dan onverhoopt niet goed zou komen?
Natuurlijk waren dat besluit en bezoek niet zo eenvoudig als het hierboven in enkele zinnen staat beschreven. En ook mag iedereen weten dat er behoorlijk wat tranen zijn gevloeid. Verder is het op dit moment voor ons gemoed echter het beste als we het kort houden. We hebben de deur nog niet helemaal dicht gedaan, maar gaan even kritisch aankijken hoe de situatie van onze pup zich ontwikkeld. Hopelijk komt het met haar snel weer helemaal goed. En hopelijk zijn wij er dan ook uit hoe we moeten omgaan met de tweestrijd waarin we nu verkeren.
He, wat jammer. Sterkte! Jullie weten zelf wat het beste is, volg daarin je gevoel :o)
BeantwoordenVerwijderenIdd, een duivels dilemma. Eén van onze huskies heeft een huidprobleem en als ik het van tevoren had geweten dan had ik hem niet meegenomen. Vooral niet omdat het een buitenhond is die we nu moeten gaan wassen... Ik zou de pup niet nemen. Sterkte met dubben!
BeantwoordenVerwijderenWat een teleurstelling voor jullie. Met veel plezier las ik de stukjes over de nieuwe pup. En hoewel het niet mijn pup is, verheugde ik me toch zeer op de komst en de verhalen die zouden gaan komen. Ik vind het zo vreselijk sneu voor jullie, maar ik denk dat jullie een goed en wijs besluit hebben genomen met in jullie achterhoofd de laatste zeven jaar van Jeanny. Voor de hond, maar zeker ook voor jullie zijn dat niet de gemakkelijkste jaren geweest. Hoe lief een hond ook is. Ik wens jullie heel veel sterkte toe met jullie besluit.
BeantwoordenVerwijderenSandra, Madcap en Anoniem?: bedankt voor jullie meelevende reacties. Op dit moment is er nog geen duidelijkheid of de pup volledig zal herstellen, maar we blijven natuurlijk hopen op een goede afloop.
BeantwoordenVerwijderenBen & Nicôle