Een groot deel van het dak van ons huis is inmiddels sneeuwvrij. De aangekoekte sneeuw glijdt in grote brokken naar beneden. Wanneer zo'n brok de grond bereikt levert dit spectaculaire ploffen op, die Jeanny laten beven van schrik. Voor onze hond lijkt het alsof het onweerseizoen al begonnen is, en daar heeft woef het helaas niet zo op.
De brokken sneeuw leverden ditmaal nog meer problemen op. Eén van de sneeuwschotsen nam in zijn val een nokpan mee. Het gevolg daarvan was gelukkig niet zo ernstig, maar het staat zo slordig op je dak. En om nu te gaan zitten wachten op lekkage leek ons ook geen goed idee. Gezien mijn eerdere (panische) ervaringen met opvliegende vleermuizen en de hoogte van ons dak was Ben de pineut: hij mocht de klus klaren en een nieuwe dakpan aanbrengen.
Een klus waarmee hij wel even zoet was, want allereerst mocht hij een flink stuk sneeuw verplaatsen zodat de stelling kon worden neergezet. De stelling opbouwen nam ook enige tijd in beslag, dakpannen aan de kant leggen zodat hij de nok kon bereiken enz. enz. Al met al een klusje dat er eenvoudig uitzag maar toch de nodige tijd vergde. Gelukkig ligt alles nu weer op z'n plek en was er verder geen schade aan ons dak. Nu maar hopen dat de rest van de sneeuw geen nieuwe verrassingen voor ons in petto heeft!
