Inspiratie en afleiding

In ons vorige huis was het uitzicht vanaf mijn werkplek - een term welke ik inmiddels erg vreemd en slecht toepasselijk vind klinken - een kale muur. Daarvoor stond mijn buro met daarop de computer en een beeldscherm. Gezeten achter het buro was dat beeldscherm het enige dat in het zichtveld lag. Schrijven was een kwestie van zitten, een beetje inspiratie, geen afleiding - dat was makkelijk, want er was niets te zien - en mijn vingers over de toetsen van het toetsenbord laten gaan. Op deze wijze kwam er dan iets leesbaars - dat mag ik tenminste hopen - tot stand, waaronder ook een groot deel van de teksten voor deze weblog.

Toen kwam de verhuizing en veranderde er een heleboel, waaronder eerder genoemde kale muur. Deze maakte plaats voor een prachtig uitzicht op tuin en bos. Zittend achter mijn buro kijk ik nu uit op de bosrand achter de tuin. Aan de ene kant van mijn blikveld de voerbak voor de reetjes en aan de andere kant de voederplaatsen voor de vogels. Op zich al een mooi plaatje, dat vervolgens ook nog eens tot leven wordt gebracht door de wind, eventuele neerslag en het spel van de zonnestralen. En door alle dieren die in dit panorama delen van hun dagelijks leven voor ons aanschouwelijk maken. Alleen al de grote diversiteit aan vogels is een lust voor het oog. Een andere vaste bezoeker is onze huiseekhoorn. Elke ochtend is hij - of zij - op tijd voor het ontbijt. Vervolgens ontstaat er zo'n half uur later wanneer de vlaamse gaaien voor hun dagelijke rantsoen op visite komen, steevast een riskant kat en muis spel waarbij de eekhoorn en deze vogels elkaar beurtelings bij het voer wegjagen en door de bomen achterna zitten. Al met al is het een fantastisch schouwspel. Tja, en ergens op de voorgrond bevinden zich dan ook nog eens een beeldscherm en een toetsenbord...

Zo is het nieuwe uitzicht niet alleen een bron van inspiratie, maar ook één van afleiding. Ik ben benieuwd welke van de twee uiteindelijk de overhand zal krijgen.