Enkele dagen geleden doken er in de bosrand tegenover ons huis twee reetjes op. Eerst bleven ze nog schuchter tussen de bomen, maar na de omgeving goed te hebben verkend, waagde één van de twee zich even later wat dichter bij het huis.
Het waren moeder en zoon. Een stel dat al anderhalf jaar in deze omgeving door het bos rondzwerft, maar zeer schuw is en zich zelden laat zien. Het bokje is in het voorjaar van 2010 geboren en vreemd genoeg nog steeds bij zijn moeder, wellicht omdat deze reegeit het afgelopen jaar geen jongen heeft gekregen.
Het weerzien met het tweetal vervulde ons met vreugde en opluchting. Sinds de winter van 2010/2011 zijn het namelijk de enige reetjes welke nog hun vaste verblijfplaats in de bossen rond ons huis hebben. En het feit dat deze dieren nog steeds onder ons zijn, is gezien de toenemende roofdierdruk en de inspanningen van enkele - laten we het maar voorzichtig zeggen - overenthousiaste jagers op z'n minst een klein wonder te noemen.
Wat een mooie plaatjes.
BeantwoordenVerwijderenOver die de weg kwijt zijnde jagers gesproken:
Mijn man heeft een verhaal in de krant gelezen over een moedereland met twee kalfjes die, ten zuiden van Torsby, waren gered uit het ijs. Toen alles weer op de kant stond hebben jagers een kalf geschoten.........
Ik zal maar niet neerschrijven wat ik over deze "mensen" denk.
OOOOOOOOOOOOOOOOO WAT MOOI!...
BeantwoordenVerwijderenEen mooie reden om vegetariër te worden!
Wat is het toch mooi.
Trouwens eindelijk ook hier winter, vanavond uren met de honden gelopen in de sneeuw, hier om me heen hoor ik alleen maar zwaar snurkende honden, net een stel ouwe mannetjes, gezellig dus.
Veel sneeuw (Nederlandse maatstaven!)en strenge vorst -15 s'nachts (Nederlandse maatstaven!)
Kom je sneeuw ballen gooien?
groet
Dick
Schitterend en ik hoop dat ze in jullie buurt blijven; daar zijn ze tenminste veilig.
BeantwoordenVerwijderen