Sinds midden vorige week stijgt de temperatuur overdag steevast tot boven het vriespunt. En op momenten dat de zon vrij spel heeft, is er geen houden aan. Dan wordt het zo warm dat er in een mum van tijd enorme hoeveelheden sneeuw verdwijnen. Er bestaat geen enkele twijfel over, hoe het met dit verschijnsel verband houdende spreekwoord tot stand is gekomen. Met slechts een kleine kanttekening. De sneeuw verdwijnt niet, maar verandert in water. Waarvan vervolgens een klein deel verdampt, terwijl de rest op de bodem achterblijft. 's Nachts vriest het echter nog matig tot stevig met als gevolg dat dan al het smeltwater tot een solide laag ijs bevriest.
De afgelopen dagen heeft het bovenstaande zich inmiddels zo vaak herhaald, dat we op dit moment opgescheept zitten met een dikke en spekgladde laag ijs die zonder uitzondering alle wegen en paden bedekt. Het gevolg daarvan is dat zelfs de kortste wandeling als je niet heel erg uitkijkt een hachelijke onderneming is.
Ook tijdens het autorijden is het - zelfs mét spijkerbanden - lastig om het goede spoor te houden. Eén moment van onachtzaamheid of een slechts iets te hoge snelheid straft zich meteen. Getuige daarvan is de staat waarin ik vanochtend vroeg de kast waarin onze brievenbus hangt aantrof. Total loss. Een remspoor van spijkerbanden liet zien hoe de dader zijn of haar auto net niet op tijd tot stilstand had weten te brengen. Om er vervolgens zonder een berichtje achter te laten vandoor te gaan. Ja, ook hier in Zweden is niet iedereen even netjes...
Zo te lezen de afgelopen week op nwt.se en filipstad.folkmun was het aantal ongelukken erg hoog. De 246, vandaag een auto op de 245 en op de 63 was het af en toe bar en boos. Spijkerbanden en 4WD-aandrijving zijn geen garantie dat je op de weg blijft.
BeantwoordenVerwijderenAan de nadere kant als de ijslaag dik genoeg is, kan je wel lekker op de weg schaatsen.