dinsdag 12 februari 2013

Een vage herinnering

Al een week lang sneeuwt het bijna aan één stuk door. Het begon met een hevige sneeuwbui die in amper vierentwintig uur tijd een enorm pak sneeuw deponeerde. Het kostte Nicôle en mij toen bij elkaar ongeveer negen uur om ons erf en het pad naar de weg weer begaanbaar te maken. Daarna nam de intensiteit van de winterse neerslag gelukkig af. Gemiddeld genomen groeide de sneeuwlaag met 'slechts' enkele centimeters per dag. Toch vormden al die kleine beetjes tesamen wederom een boel sneeuw. Inmiddels ziet het er hier dan ook weer op en top winters uit. En is de recente dooiperiode - toen op veel plaatsen de sneeuw nagenoeg was verdwenen - nog slechts een vage herinnering.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Bedankt voor het lezen van onze blog.

Je kunt hier een reactie achterlaten. Alle reacties zullen worden gelezen en, indien nodig, beantwoord. We stellen het op prijs als je je naam achterlaat, per slot van rekening zijn ook wij niet 'anoniem'. Reclame en off-topic reacties zullen niet worden geplaatst. Gebruik voor persoonlijke berichten het e-mailadres op de contactpagina.

Je reactie verschijnt niet direct op de blog. Deze wordt pas geplaatst nadat wij deze hebben gelezen.

Nogmaals bedankt en... vergeet niet van elke dag te genieten!