Terwijl we ons brandhout slechts mondjesmaat verbruiken, kunnen we het steunvoer voor de reetjes maar nauwelijks aanslepen. Ondanks de milde winter gaat dat er namelijk in sneltreinvaart doorheen. Elke week worden we 25 kilo havermix lichter gemaakt. En daar komt dan nog eens ongeveer eenzelfde hoeveelheid appelen, kool, aardappelen en wortelen bij.
De kassabediende van de supermarkt vraagt zich ondertussen ongetwijfeld af of we hier een weeshuis runnen. En of al die arme weesjes niet eens genoeg krijgen van alsmaar weer datzelfde eten. Het antwoord op de eerste vraag is: ja, dat ook. Het antwoord op de tweede vraag is echter: nee, dat zeker niet!
Op onderstaande foto houdt moeder ree de wacht terwijl haar kroost zich tegoed doet aan een voedzame winterstamppot.
Hei Ben,
BeantwoordenVerwijderenZetten jullie de reetjes elke winter zo een heerlijke winterstamppot voor? Of is het afhankelijk van de hoeveelheid sneeuw die er is gevallen?
Het is prachtig om ze van zo dichtbij te kunnen fotograferen!
groetjes Richt
Ja, dat hebben we tot nu toe elk jaar gedaan. De hoeveelheid voer is natuurlijk wel afhankelijk van hoe streng de winter is.
VerwijderenIs er nu al niets meer te vinden voor deze diertjes in de natuur?
BeantwoordenVerwijderenPrachtige foto!
Dank je. Zoals het nu is - met de vorst en sneeuw - zou een groot deel van de reetjes zich onder normale omstandigheden wel zelfstandig kunnen redden. Maar er is meer, zie de volgende post.
Verwijderen