De dag nadat we de dassenjongen hebben gezien, krijg ik nogmaals een prachtig geschenk van Moeder Natuur. Wederom 's avonds aan de wandel zie ik vanuit de bosrand in de verte een reegeit in de weer. Ze is druk bezig om een jong schoon te likken. Gelukkig staat de wind gunstig. Deze waait van de dieren naar me toe, zodat ik deze niet stoor. Daardoor ben ik in de gelegenheid om enkele foto's te nemen die, ondanks de maximale optische én digitale zoom, datgene wat ik zie toch nog redelijk weten te vangen. Bijna een half uur lang sla ik de dieren gade. Ik zie hoe de reegeit haar kalf wast, zoogt en - ja, ik kan er geen ander woord voor vinden - knuffelt. Ook het kalf toont overduidelijk genegenheid die veel verder gaat dan de drang naar de tepels die het dier van voedzame melk voorziet. Dan is de voorstelling voorbij. Het kalf verstopt zich tussen het hoge gras en de reegeit verdwijnt met rasse schreden uit beeld om ergens anders haar maag met voedzaam groenvoer te vullen.
wauw....
BeantwoordenVerwijderenom stil van te worden
In één woord: Prachtig!
BeantwoordenVerwijderenEvelien & Sandra: Het mogen zien van dergelijke taferelen geeft me een gevoel van grote dankbaarheid. En ik ben blij dat ik het met anderen kan delen.
BeantwoordenVerwijderenmooi beschreven !
BeantwoordenVerwijderenDankje Saskia
Graag gedaan!
Verwijderen