Terwijl de lente steeds verder naar het noorden oprukt, maken wij een tocht in tegengestelde richting. We zijn onderweg naar het zuiden, voor een bezoek aan Nederland dat we al hadden gepland voordat we Jeanny verloren. Het leven gaat echter door, dus wij en deze reis ook. Anders zouden we onszelf en de herinnering aan onze hond tekortdoen en dat is wel het laatste wat we willen.
Dit keer nemen we een route die we nog niet eerder hebben genomen. We rijden met de auto naar Oslo...
...waar we ons inschepen op de veerboot naar Kiel.
Rond twee uur 's middags gaan de trossen los en hebben we een overtocht van twintig uur voor de boeg. Op onderstaande foto verdwijnt de haven van Oslo langzaam uit zicht.
Na een wandeling door het binnenste van het schip - veel amusement en vertier, maar niet echt aan ons besteed - zoeken we een rustige plek op een van de buitendekken op.
Daar krijgen we al snel gezelschap van een meeuw die komt kijken op er nog iets eetbaars bij ons te bietsen valt. Als dat niet het geval blijkt te zijn, kiest hij alweer snel het luchtruim waar hij ons toch nog een hele tijd blijft volgen.
En wij? Wij blijven op het dek zitten. Uit de wind en in de zon, heerlijk!
Hej Ben en Nicôle,
BeantwoordenVerwijderenWelkom in Nederland. Als jullie zin en tijd hebben, zijn jullie van harte welkom.
Ha så kul!
Vänliga hälsningar
Bas och Debby
Dank jullie wel!
VerwijderenAan zin zal het niet liggen, aan tijd misschien wel... :-)
Met hartelijke groet, Ben & Nicôle