zondag 12 juni 2011

Voorbeeld

Vandaag vier ik mijn achtste verjaardag. In mensenjaren gerekend ben ik nu ongeveer 65 jaar oud en volgens sommigen rijp voor achter de geraniums. Wat mij betreft is dat echter nog lang niet het geval.

Natuurlijk vertoont mijn lijf tekenen van het ouder worden. Zo heb ik al sinds enkele jaren een grijze snuit, brak enkele maanden geleden de eerste grijze snorhaar door en merkte mijn baasje vorige week de eerste grijze haren achter mijn oren op. Daarnaast heb ik al jaren twee chronische aandoeningen. Eén daarvan is met medicijnen onder controle en met de andere hebben we, mijn baasjes en ik, leren leven. Tenslotte heb ik een vetbult op mijn heup, maar los van het feit dat mijn haren daar wat vreemd overeind staan, heb ik er geen enkele last van. Het enige dat wél zorgen baart, is de conditie van mijn linkerelleboog. Deze is veel stijver dan vroeger en sinds een dik jaar krijg ik medicijnen tegen de pijn. En ondanks het feit dat deze goed werken, zijn de lange wandelingen die ik vroeger met mijn baasjes maakte, de laatste tijd een stuk korter geworden.

Verder is er van ouderdom niet veel te merken. Ik ben nog steeds waaks en alert. IJs en weder dienende, ben ik zoveel mogelijk buiten. Dan zoek ik een plek op vanwaar ik de omgeving goed in de gaten kan houden. Er is buiten zoveel te zien en te horen, dat ik me daar altijd vermaak.

Ook heb ik nog immer de geest van een jonge hond. Elke dag probeer ik mijn baasjes tot spelen te verleiden. Ik ga er dan met een bal of tak vandoor en maak de meest vreemde capriolen. Zonder respect voor mijn leeftijd en beperkingen. En vaak tot verontrusting van mijn baasjes die zich dan - uiteraard - zorgen over mijn welzijn maken. Maar mijn zorgeloosheid - volgens mijn baasjes roekeloosheid - is niet zonder reden. Als je namelijk teveel rekening gaat houden met handicaps en beperkingen, dan stop je met leven. En dat is in mijn ogen het slechtste wat je kunt doen.

Mijn motto is en blijft dat je van elke dag moet genieten. Niemand zal ooit kunnen zeggen dat ik er niet het maximale heb uitgehaald. En daar zouden veel mensen een voorbeeld aan kunnen nemen.

2 opmerkingen:

  1. Groot gelijk lieve hond
    en je kunt nog best een tijdje vooruit. Bovendien komen niet alleen de grijze haren met de tijd maar ook de wijsheid.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Maarten: bedankt voor je lieve woorden.

    BeantwoordenVerwijderen

Bedankt voor het lezen van onze blog.

Je kunt hier een reactie achterlaten. Alle reacties zullen worden gelezen en, indien nodig, beantwoord. We stellen het op prijs als je je naam achterlaat, per slot van rekening zijn ook wij niet 'anoniem'. Reclame en off-topic reacties zullen niet worden geplaatst. Gebruik voor persoonlijke berichten het e-mailadres op de contactpagina.

Je reactie verschijnt niet direct op de blog. Deze wordt pas geplaatst nadat wij deze hebben gelezen.

Nogmaals bedankt en... vergeet niet van elke dag te genieten!