Feestdagen

Na een drietal prachtige dagen met volop zon en een temperatuur van rond de twintig graden, is het vandaag een stuk frisser en valt er een mengsel van regen en natte sneeuw. Een goed moment dus om weer even 'bij' te schrijven.

Maandag begonnen we de week met Walpurgis, de dag waarop de Zweden middels het aansteken van grote vuren de winter vaarwel zeggen. Aan het begin van de avond kwamen we nog even in de verleiding om naar Gustavsfors - het dichtstbijzijnde dorp - te gaan om aldaar dit traditionele gebeuren bij te wonen, maar in plaats daarvan besloten we om met Jeanny een lange wandeling in het bos te maken. En eenmaal hoog op de heuvel aan de rand van een veld, zagen we in de verte de rookwolken van het Walpurgisvuur in Gustavsfors in een kolom boven de boomtoppen uitstijgen, voordat ze door de straffe wind uiteen werden geblazen. Zo waren we er van grote afstand toch een beetje bij.

Ook op dinsdag, 1 mei en dus de Dag van de Arbeid, lieten we de festiviteiten links liggen. Terwijl in heel Zweden de hardcore socialisten met rode vlaggen paradeerden, meden wij de 'drukte' om ons met andere dingen bezig te houden. We deden wat klussen in en om de tuin - eigenlijk geen goede naam voor de kleine open plek in het bos waarop ons huis staat, maar een erf kun je het aan de andere kant ook niet noemen - zoals het opruimen van bladeren en afgewaaide takken, het planten van bessenstruiken en aardbeienplantjes en het verzamelen van brandhout. Van dat laatste kunnen we namelijk nog wel wat meer gebruiken dan we al hebben, zeker nu het buitenseizoen weer voor de deur staat.

Ten slotte zagen we op dinsdag de eerste zwaluw van het jaar overvliegen. Een gebeurtenis - net als enkele andere waarop de seizoenen ons trakteren - waarbij we elk jaar even stilstaan. Vorig jaar zagen we de eerste zwaluw op Walpurgis, slechts één dag verschil met nu. Kun je nagaan, hoe precies deze voorbodes van de zomer door Moeder Natuur worden aangestuurd. Het is en blijft een wonder.