Toen wij in 2005 naar Zweden emigreerden, woonden er in Värmland zo'n 200 Nederlanders die ons waren voorgegaan. Nadien kwam er daar elk jaar per saldo een flink aantal bij, waardoor de teller eind 2010 net iets boven de 800 stond. In 2011 werd de trend van gestage groei echter gebroken. Ten opzichte van de ongeveer 60 nieuwe Nederlandse emigranten die dat jaar de weg naar Värmland vonden, pakten er zo'n 50 hun koffers om voorgoed terug naar Nederland te gaan, zodat de toename op slechts 10 personen uitkwam.
Voor zover ik kan inschatten, zijn er twee dingen die aan deze trendbreuk ten grondslag liggen. Ten eerste is het in Nederland door de economische crisis al geruime tijd zo goed als onmogelijk om je huis te verkopen, danwel daar een prijs voor te krijgen waarmee je de hypotheek kunt aflossen. Hierdoor is het voor aspirant-emigranten bijzonder lastig om hun emigratiedroom - waarheen deze dan ook voert - te realiseren, hetgeen waarschijnlijk de verklaring is voor de - in verhouding tot de voorgaande jaren - lage instroom hier. Ten tweede is het zo dat er nu ook voor het eerst sprake is van een forse uitstroom van voormalige emigranten die terugkeren naar Nederland. Dit laatste is ook de Zweedse pers opgevallen. In de afgelopen maanden hebben de regionale kranten hier meerdere artikelen over gepubliceerd. Als redenen voor de remigratie worden door de remigranten, naast heimwee, met name slecht onderwijs voor de kinderen en het niet kunnen opbouwen van sociale contacten met de Zweedse bevolking genoemd.
Als ik het goed heb onthouden, dan blijkt uit cijfers van het CBS dat ongeveer de helft van de Nederlanders die emigreert, uiteindelijk weer naar Nederland terugkeert. Met dat gegeven in het achterhoofd is het niet vreemd dat er nu ook vanuit Värmland een retourstroom op gang komt. Hoe kan het ook anders? Zelfs met een gedegen voorbereiding blijft een emigratie deels een gok waarbij het maar de vraag is in hoeverre de werkelijkheid uiteindelijk met de dromen overeenkomt. En dat is ook niet erg. Zolang je niet louter in geld denkt en de beleefde avonturen en opgedane ervaring een hogere waarde toekent dan de spreekwoordelijke illusie, sta je bij een eventuele terugkeer altijd op winst.
Heel herkenbaar. We hebben ook nog geen koper voor ons huis. We kunnen gelukkig zakken in prijs maar we vragen ons af of het hem in de prijs zit. Ons idee dat we met een redelijke buffer naar Zweden zouden kunnen vertrekken hebben we al losgelaten, het gaat ons tenslotte ook meer om het avontuur en er zal hard gewerkt moeten worden!
BeantwoordenVerwijderenIk hoop dat jullie je huis - ondanks de economische tegenwind en het gebrek aan vertrouwen in de markt - snel weten te verkopen. Sterkte in de strijd!
BeantwoordenVerwijderen