Herfstwandeling

Vandaag maken we een mooie wandeling. Niet bij ons in de buurt, maar iets verder van huis. Nadat we de auto hebben geparkeerd, versterken we eerst de inwendige mens - en hond. Daarna gaan we van start. We beginnen met een hindernis in de vorm van nogal vreemd geconstrueerde brug. Zowel de hoge op- en afstap alsmede het ontbreken van het onderste deel van de reling maken het oversteken daarvan voor Jeanny niet makkelijk. We laten ons echter niet ontmoedigen en na enig til- en hijswerk staan we veilig aan de overkant.

Het pad voert ons langs een brede beek die sterk meanderend door een zeer geaccidenteerd gebied slingert. Het ene moment lopen we over het strand aan de oever van de beek, even later balanceren we op een smalle richel terwijl de beek zo'n vijftig meter bijna loodrecht onder ons door een brede u-bocht kolkt. Het bos trakteert ons - geheel in overeenstemming met de tijd van het jaar - op een mix van groen (van de naaldbomen) en geel (van de berken), welke hier en daar wordt doorbroken door het oranjerood van een verdwaalde esdoorn.

Naast het afwisselend fluisterend kabbelen en donderend kolken van de beek is het opvallend stil. Er is geen vogel te zien of zelfs maar te horen. Wel zien we op verschillende plekken sporen van elanden die aan de oever van de beek hebben staan drinken.

Jeanny is enorm in haar nopjes met alle nieuwe luchtjes van de vreemde omgeving, de zanderige ondergrond en last but not least de overvloedige aanwezigheid van water om in rond te plenzen. Ze lijkt onvermoeibaar en draaft zoveel heen en weer dat ze uiteindelijk de hele afstand minstens twee keer aflegt. Ook wij hebben het enorm naar onze zin. We genieten niet alleen van de rust en de prachtige natuur, maar bovenal ook van het feit dat onze hond het zo naar haar zin heeft.

Ten slotte verlaten we het pad langs de beek en lopen we over een zogenaamde tractorweg naar de auto terug. We eten en drinken wat, en dan is het tijd om naar huis te rijden. Onderweg naar huis houden Nicôle en ik onze ogen open. Niet alleen om op de weg te letten, maar ook om niets van alle fraaie herfsttaferelen om ons heen te missen. Jeanny daarentegen sluit al gauw haar ogen. De inspanningen van de wandeling en het gezoem van de banden over het asfalt sussen haar al snel in een diepe slaap.