Vals alarm

Toen we gisteren van ons avondeten zaten te genieten - voor de geïnteresseerden: pannenkoeken en stevig gevulde linzensoep - viel mijn oog ineens op de display van ons weerstation. Uit de denkbeeldige wolken vielen al even denkbeeldige sneeuwkristallen. Het van een Amerikaans klinkende merknaam voorziene, maar desondanks - of uiteraard? - in China gemaakte wonder der techniek voorspelde sneeuw! Ondanks het feit dat er volgens de weersvoorspellingen voorlopig geen sprake zou zijn van sneeuw, maakte een onrustige opwinding zich van mij meester. Niets zo veranderlijk als het weer, zeggen ze toch?

Rond half acht gingen we met Jeanny naar buiten voor haar laatste rondje van de dag. De hemel was helder en stelde een overweldigende pracht aan helder fonkelende sterren tentoon. Er was niets te zien dat er ook maar in de verste verte op wees dat het op korte termijn zou gaan sneeuwen. Laat op de avond nam ik nog een keer poolshoogte, met dezelfde bevinding als resultaat.

 

Ook vanochtend bleek er nog geen vlok gevallen. Het was nog steeds helder en dus was er maar één conclusie mogelijk: de Chinese technologie had ons gefopt met een vals alarm. Op sneeuw zullen we nog even moeten wachten, maar dat geeft ons wel de mogelijkheid om onze buitenkeuken nog een keertje op te stoken.

 

Wat vinden jullie trouwens? Wordt het al eens tijd voor een dik pak sneeuw? Of mag het in verband met de 'overlast' die dit witte goedje veroorzaakt nog wel even duren voordat de eerste vlokken vallen?