Gedurende al onze jaren in Zweden maakten we nooit eerder zo'n warm en groen einde van het jaar mee. Vriezen doet het al een tijd niet meer, alle sneeuw is verdwenen en zelfs de meren en beekjes zijn weer helemaal ijsvrij. Het is bizar. En hoe anders dan bijvoorbeeld vier jaar geleden. Toen dwong Koning Winter het kwik al halverwege oktober tot ver onder het vriespunt - waar het daarna maandenlang rond de min twintig bleef staan - en had hij onze omgeving rond deze tijd al bedekt onder een laag sneeuw van meer dan een meter dik. De ene winter is duidelijk de andere niet, maar daarmee zeg ik natuurlijk niets nieuws...
Net als altijd accepteren we het weer zoals het is en passen we ons aan de omstandigheden aan. En die bieden ons nu prima de gelegenheid om alvast een deel van de door de recente stormen gevelde bomen tot brandhout te verwerken. Gedaan is maar gedaan!
Ook controleren we de bomen aan de rand van ons erf nog eens extra kritisch. We ontdekken daarbij enkele 'twijfelachtige' exemplaren waar we uit voorzorg meteen maar de zaag in zetten. Daaronder een amper dertig jaar oude berk die er op het eerste oog gezond uitziet, maar waarbij we op de stam op zo'n vier meter hoogte een zogenaamde tondelzwam ontdekken.
Zo ziet de zwam er van dichtbij uit. De zwam is slechts het spreekwoordelijke topje van de ijsberg. Hij is het vruchtlichaam van een schimmel waarvan de draden de hele boom ernstig hebben aangetast.
Het bovenste deel van de berk is broos en breekt wanneer de boom omvalt spontaan in meerdere stukken uiteen. Ook aan de basis is de stam van de berk in slechte conditie. Het is maar goed dat we de boom hebben weggehaald, want anders was hij gegarandeerd een keer tijdens een storm afgebroken.
Wij hebben ook zo'n boom met Tondelzwam, die neemt het uitzicht op de lelijke schuur van de buren weg. Als hij omwaait dan is het over de elektraleiding dus ik zal ook moeten gaan zagen...
BeantwoordenVerwijderenNiet dat je het altijd voor kunt zijn, maar voorkomen is beter dan genezen...
Verwijderen