Precies zoals voorspeld viel er in de nacht van vrijdag op zaterdag weer een dikke laag sneeuw. In eerste instantie balen natuurlijk, want we waren net een beetje op het lekkere lenteweer van de dagen daarvoor ingesteld. Maar inmiddels weten we ook dat we als het niet had gesneeuwd, iets heel bijzonders zouden hebben gemist.
Gisteren kregen we een telefoontje van Magnus, één van de bosopzichters hier uit de buurt. Hij vertelde dat hij iets ten noorden van Laggåsen heel aparte sporen in de verse sneeuw had gevonden. Hij had ook wel een vermoeden waarvan, maar wist het niet voor honderd procent zeker. Hij vroeg ons of we naar hem toe wilden komen en een sporenboek mee wilden nemen.
Ter plekke hadden we het sporenboek niet nodig. De pootafdrukken die Magnus in de sneeuw had gevonden, waren gezien het formaat en de aanwezigheid van vijf van nagels voorziene tenen per poot onmiskenbaar van een veelvraat afkomstig. En dus had Magnus een erg bijzondere vondst gedaan. In Zweden komen er naar schatting namelijk slechts zo'n vijfhonderd veelvraten voor. En normaal gesproken wordt het grootste lid van de familie der marterachtigen alleen veel verder naar het noorden waargenomen. De laatste keer dat er in onze omgeving sporen van een veelvraat waren gevonden, was - tot gisteren - tien jaar geleden.
Dat is wel heel erg speciaal zeg.
BeantwoordenVerwijderenJa, eigenlijk de meest bijzondere sporen die we hier ooit hebben gezien :-)
Verwijderen