Voorjaarswandeling

Omdat zijn baasje Gunnar nog steeds slecht ter been is na het vorig jaar breken van zijn heup, trakteren wij hond Träff zo nu en dan op een lange wandeling. Onder een stralende zon en in temperaturen die een lente-achtige 11C noteerden, ploegden Träff en ik door de laatste resten sneeuw die nog in het bos liggen. Vervolgens kwamen we uit op de grusweg bij Laggåshöjden.

Tot onze grote spijt is er onlangs langs deze weg een enorm stuk bos weggekapt. Maar eerlijk is eerlijk, het uitzicht was daardoor fenomenaal. 

We konden niet alleen maar van het uitzicht genieten, het was ook opletten geblazen waar je je voeten neerzette. Deze adder had kennelijk de lente in de bol en nam midden op de weg een zonnebad. Hoewel niet groot, hadden we te maken met een moedig exemplaar. De slang kronkelde met opgeheven kop op ons af en liet luid sissend weten niet erg gediend te zijn van ons bezoek. Met een grote boog liepen we om de adder heen die zich vervolgens tevreden weer in de zon nestelde.

Op sommige plaatsen was de grusweg erg zacht. Träff en ik zakten er regelmatig tot aan onze enkels in weg. De enorme stapels hout zullen dan ook voorlopig niet kunnen worden opgehaald door de houtvrachtwagens.

Niet alleen de aanwezigheid van de slang getuigde van een vroege lente. Ook deze voorjaarsbloem Tussilago (Klein hoefblad) vond kennelijk dat de winter nu wel lang genoeg heeft geduurd. Wat mij betreft hebben zowel de slang als de bloemen helemaal gelijk. Laat die lente nu maar komen!