Toeval bestaat niet

Soms zijn dingen te toevallig om toeval te kunnen zijn. Door de jaren heen hebben we daarvan al vele voorbeelden 'verzameld'. Gisteravond kwam er weer één bij. Na het avondeten kregen we een korte maar hevige onweersbui te verduren. De bench achterin de auto is de enige plek waar Jeanny zich dan veilig voelt en dus was Nicôle een rondje met haar gaan rijden. Ondertussen vermaakte ik me thuis met het lezen van het dagboek dat een van onze trouwe lezers in 1991 over een door haar in Afrika gemaakte trektocht heeft geschreven. Leuk leesvoer, maar dat terzijde. Toen Nicôle weer thuiskwam, vroeg ze me om de televisie aan te zetten zodat het geluid daarvan eventuele klappen van het in de verte wegtrekkende onweer voor Jeanny zou maskeren. Uiteraard gaf ik aan haar verzoek gevolg.

 

De Nederlandstalige zenders waren allemaal gestoord - iets wat de laatste tijd schering en inslag is, dus zapte ik door naar de Duitstalige zenders totdat ik op ZDF Kultur terecht kwam waar juist een concert van The Doors werd uitgezonden. Sinds onze emigratie naar Zweden speelt muziek geen rol van betekenis in ons leven, maar vroeger behoorde de muziek van deze band tot mijn favoriete luistervoer. Tot Nicôle's ontzetting - zij is nooit een fan van deze band geweest - liet ik de televisie op het betreffende kanaal staan om me een dik uur lang in 'jeugdsentiment' te wentelen. Maar hoe zit het nu met dat toeval? Welnu, hier volgt de laatste zin die ik in het dagboek las voordat ik het weglegde om de televisie aan te zetten:

 

"De koele klanken van Jim Morrison en The Doors deden de nacht vergeten, maar bij het horen van mijn lievelingsmuziek verlangde ik opeens naar huis."

 

Ongelogen, echt waar.