Flex

Elke herfst opnieuw zadelt Moeder Natuur ons op met een stevige opruimklus. Dan dumpt ze een onverstelbaar grote hoeveelheid afgevallen herfstbladeren op ons erf die we vervolgens bijeen harken en met de kruiwagen afvoeren.

Laat die blaadjes toch rustig liggen waar ze liggen, zul je wellicht denken. We hebben echter twee redenen om dat niet te doen. Om te beginnen zou het dikke bladerendek in het voorjaar het opkomende gras verstikken. Daarnaast - en dit weegt voor ons misschien nog wel zwaarder - hebben we geen zin om de komende tijd elke dag weer een heleboel aan onze schoenen klevende blaadjes naar binnen te lopen. En deze vervolgens te moeten opruimen ook. Nee, dan maar liever één keer flink aan de bak om daarna van het 'probleem' verlost te zijn.

Bovendien is een dagje blaadjes harken toch hartstikke flex? Zo luidde in elk geval het commentaar dat één van onze lezers vorig jaar bij een soortgelijke post plaatste. En alhoewel het woord flex niet tot mijn standaardvocabulair behoort, ben ik het toch roerend met hem eens.