Bescherming

Naast de reacties die we rechtstreeks op onze blog en Facebookpagina krijgen, ontvangen we regelmatig mails met allerlei soorten vragen. Zo kregen we gisteren een mail waarin een trouwe volgster van onze blog zich afvroeg of we tijdens onze wandelingen iets bij ons hebben waarmee we ons indien nodig zouden kunnen beschermen. Indien nodig? In het vervolg van haar mail legde de vraagstelster uit dat ze daarmee een ontmoeting met een wolf of beer bedoelde. En dan met name een ontmoeting met een onverhoopt eigenwijs exemplaar van een van deze dieren die niet spontaan voor ons op de vlucht zou slaan. Dat zou zij namelijk heel erg eng vinden. De aanleiding voor die vraag was de post die Nicôle onlangs schreef over haar wandeling door Fräkensjömyrarnas naturresservat waarbij ze wolvensporen vond.

Een vreemde vraag misschien? Dat mag iedereen voor zich uitmaken, maar wel eentje die ons al vele keren eerder is gesteld. En omdat die vraag dus kennelijk helemaal niet zo vreemd is, beantwoorden we hem dit keer ook op onze blog.

Tijdens onze wandelingen hebben we - met uitzondering van ons gezond verstand - niets bij ons waarmee we ons in dergelijke situaties zouden kunnen beschermen. Volgens ons is dat echter ook niet nodig. Om te beginnen gaat elk wild dier mensen uit de weg en zal het bij ontmoetingen normaal gesproken op de vlucht slaan. Vervolgens komen roofdieren als de wolf en de beer in onze omgeving wel voor, maar nu ook weer niet in dergelijke aantallen dat de kans groot is ze te ontmoeten. Sporen van wolven vinden we regelmatig, sporen van beren hoogst zelden. Wolven hebben we drie keer in het wild gezien - alle keren vanuit een motorvoertuig, een beer - helaas - nog nooit. Verder hebben we ons in de natuur en tijdens onze talloze ontmoetingen met wilde dieren nog nooit onveilig gevoeld. Met twee uitzonderingen. De eerste toen we aan het einde van een bospad door een daar langs de weg verscholen zittende jager vol op de korrel werden genomen. En de tweede toen ik in de bergen een flinke lading hagelkorrels in mijn gezicht kreeg, een foutje van - wederom - een jager dat gelukkig goed afliep. Nee, als we in de natuur überhaupt voor iets bang zouden moeten zijn, dan is het dus voor mensen. Los van al het vorenstaande is het trouwens sowieso verboden om (schiet)wapens, fors uitgevallen messen en bijvoorbeeld pepper-spray bij je te hebben. De enige uitzondering daarop zijn jachtwapens die je tijdens het jachtseizoen in een gebied waar je jachtrecht hebt bij je mag hebben.

 

 

Berenspoor, april 2006.