Dit is genieten!

Na onze terugkeer uit Nederland hadden we enige tijd nodig om werktechnisch en huishoudelijk enkele hoognodige inhaalslagen te plegen. Inmiddels hebben we al onze zaken echter weer op orde, dus trokken we erop uit om ver weg van alle drukte van het buitenleven te genieten. We brachten drie dagen in de natuur door en maakten evenzoveel lange wandelingen. Hieronder een korte impressie van één daarvan. We beginnen vlakbij het startpunt van de tocht. De eerste kilometers volgen we een met oranjerode verf gemarkeerde route.

Na een uurtje stevig klimmen, bereiken we een fraai uitzichtpunt. Afgezien van de wind in de bomen en wat vogelgeluiden is er niets te horen. Of toch wel, het gebonk van onze harten tengevolge van de geleverde inspanning. Enkele minuten later is die 'herrie' gelukkig weer verdwenen.

Op een soort hoogvlakte vinden we vlak naast de route het 'schouderblad' van een eland. Het is helemaal kaalgevreten en aan de randen zijn tandafdrukken te zien, waarschijnlijk van een vos. We zoeken de omgeving goed af, maar kunnen van de rest van het skelet niets vinden.

We zetten onze wandeling voort. Bij de heuvels die je op onderstaande foto in de verte kunt zien, verlaten we de gemarkeerde route. We navigeren verder op de kaart en ons inwendige kompas.

Dan breekt het moment aan om de inwendige mens te versterken. Uiteraard doen we dat op gepaste wijze door de begrippen sfeer en smakelijk te combineren.

Dit is genieten!

Uitgerust en van nieuwe brandstof voorzien, zetten we onze wandeling voort. Eerst door het bos en vervolgens langs de ongerepte oever van een langgerekt meer.

Het laatste stuk van de wandeling heeft nog een pittig klimmetje voor ons in petto. En we moeten door een stuk bos dat helemaal vol ligt met enorme rotsblokken. Voor de afsluitende foto poseer ik bij een stille getuige van de enorme bosbrand die het gebied waar we zijn een dikke eeuw geleden heeft geteisterd. Van dit soort deels verkoolde stammen en stronken hebben we er vandaag honderden gezien.