Er is geen houden meer aan. Het is niet meer af en toe en hier en daar, nu zien we overal om ons heen een overvloed van niet meer te ontkennen lentesignalen. De bosanemonen bloeien uitbundig.
Net als het klein hoefblad, hier een exemplaar met een van de eerste hommels die we dit jaar hebben gezien.
En de laatste traditionele voorjaarsbloeier: het leverbloempje.
De kikkers zijn volop bezig om voor nageslacht te zorgen.
Kikkerdril! Terwijl ik er wat van uit het water pak om een close-up te maken, staat Nicôle vol afschuw te kijken. "Iets dat er zo smerig uitziet, pak je toch niet beet?"
Op de meest beschutte plekjes komen de eerste brandnetels boven de grond. Nog twee à drie weken dan kunnen we oogsten!
Kwikstaartjes in overvloed. Ze huppen over de weg of paraderen parmantig over de nok van het dak. Bovendien zagen we vandaag de eerste zwaluw vliegen. Een eenling nog, maar de komende dagen zullen er zeker meer verschijnen.
En terwijl de meeste bodembedekking nog dor en bruin is, beginnen steeds meer bomen groen te kleuren. Nee, ontkennen heeft geen enkele zin meer...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor het lezen van onze blog.
Je kunt hier een reactie achterlaten. Alle reacties zullen worden gelezen en, indien nodig, beantwoord. We stellen het op prijs als je je naam achterlaat, per slot van rekening zijn ook wij niet 'anoniem'. Reclame en off-topic reacties zullen niet worden geplaatst. Gebruik voor persoonlijke berichten het e-mailadres op de contactpagina.
Je reactie verschijnt niet direct op de blog. Deze wordt pas geplaatst nadat wij deze hebben gelezen.
Nogmaals bedankt en... vergeet niet van elke dag te genieten!