Winterwandeling

Vandaag heb ik samen met mijn baasje een mooie wandeling gemaakt. We begonnen in het bos achter het huis. De bomen zorgden voor beschutting en hielden het grootste deel van de gestaag neervallende sneeuw tegen.

Daarna klommen we de heuvel op. Het eerste stuk liepen we nog steeds door het bos. Veel sporen van andere dieren kwamen we niet tegen. Alleen een haas en een vos waren er voor ons geweest. Ik heb het spoor van de vos nog een stuk gevolgd, maar het was niet vers. Uiteindelijk kwamen we bij een groot open stuk uit, waar we even van het uitzicht genoten.

Vervolgens liepen we langs de bosrand verder omhoog totdat ik opeens iets interessants rook. Ik sloeg meteen linksaf het bos in en al na enkele meters had ik de bron van het luchtje gevonden.

Het waren de resten van een specht. Veren, slagpennen en wat bloed, meer was er niet van de arme vogel over. Ik rook geen vossenlucht en mijn baasje kon vaststellen dat er geen sporen in de sneeuw rondom de overblijfselen van de specht stonden, dus waarschijnlijk is de boosdoener een roofvogel geweest.

Nadat ik de omgeving van de plaats delict verder had afgespeurd, maar niks had gevonden, vervolgden we onze wandeling. Na een grote boog over de heuvel te hebben gemaakt, daalden we weer af richting huis. Ik ging steeds sneller lopen. Het was namelijk bijna etenstijd en na al dat gespeur zouden wat brokjes er best wel in gaan. En jawel hoor, het avondeten smaakte prima. Nadat ik mijn bak grondig had schoongelikt, ging ik lekker op mijn kussen bij de kachel liggen. Ik was al gauw in dromenland en daar beleefde ik de hele wandeling opnieuw.