Gelukkig liep het onderonsje dat Jeanny gisteren met de adder had goed af. De twee uithalen van de slang misten doel of ze waren bewust slechts bedoeld om af te schrikken. En daarna stond ik al tussen onze hond en de slang in en kon ik erger voorkomen.
Het voorval maakte ook maar weer eens duidelijk dat je hier in deze contreien een loslopende hond bij je in de buurt èn goed onder appèl moet hebben. Twee dingen waar wij altijd goed op letten, maar zelfs dan kun je nog steeds pech hebben.
En wat als Jeanny nu wel gebeten was? Tja, dat is de vraag. De adder in kwestie was de grootste niet en met haar ruim dertig kilo kan onze hond normaal gesproken wel wat hebben. Als ik er naar zou moeten gissen, dan zou ik zeggen dat we waarschijnlijk wel op tijd bij de dierenarts zouden zijn geweest - een dik uur autorijden hier vandaan - voor het laten toedienen van antiserum. Maar ja, zeker weten doe ik dat natuurlijk niet en daarom ben ik maar wat blij dat we daar niet achter hoefden te komen.
