Ondanks het feit dat het lente is, ligt het bos nog vol met dorre bruine bladeren welke aan de herfst doen herinneren. Omdat we sinds de winter nauwelijks neerslag hebben gehad, duurt het dit jaar extra lang voordat de natuur de herfstbladeren heeft verteerd en zodoende aan de aarde heeft teruggegeven.
Tijdens een wandeling zie ik plotseling een mooie vlinder fladderen, welke haar kleuren - vraag me niet hoe het kan - perfect op de voor deze tijd van het jaar ongewone bodembedekking in het bos heeft afgestemd. Gelukkig maakt de vlinder vervolgens een lange tussenlanding zodat ik ruim de tijd heb om dit voorbeeld van een buitengewoon geslaagde schutkleur op de gevoelig plaat vast te leggen.
