Tijdens de avondwandeling met Jeanny lopen we over een oud bospad. Het pad, overwoekerd door struiken en heideplanten, deed in het verleden dienst als onverharde weg naar enkele arbeidershuisjes in het bos van Laggåshöjden. Het pad is inmiddels zo goed als dichtgegroeid. De huisjes zijn vergaan tot bouwvallen, en slechts enkele goedbewaarde aardkelders en stenen funderingen herinneren nog aan de tijden van weleer. In het omringende aangeplante sparrenbos ontwaren we plots een vreemde eend in de bijt. Een heuse sprookjesboom in de vorm van een vierarmige berk, lijkt zich niets aan te trekken van de in het sparrenbos geldende normen. Grillig en kronkelend, in plaats van statig en kaarsrecht. De boom valt wel op en doet het meest denken aan een soort vork. Een exemplaar als deze hebben wij in elk geval nog nooit gezien, en is alleen daarom al een verhaal met foto waard op deze weblog. De twee bruine punten op de grond zijn flinke mierenhopen!
