Kijktoerisme

Ongeveer een maand geleden tipte ik het onderwerp al aan: kijktoerisme. En kondigde ik aan er 'binnenkort' iets meer over te schrijven. Dat moment is nu aangebroken. Na de publicatie van ons eerste boek Naar de Noorderzon in 2007 gebeurde er iets aparts. Steeds vaker zagen we geelgekentekende auto's langzaam over de normaal gesproken zo rustige weg langs ons huis in Lilla Laggåsen voorbij rijden. Om even later langs dezelfde weg - die immers doodlopend is - weer naar de 'grote' weg terug te rijden. Soms stopte de auto en stapten de inzittenden uit om naar aanleiding van ons boek een praatje te maken. Ook werden we af en toe op de meest vreemde plaatsen door wildvreemden aangesproken. "Ik ken jullie", was dan steevast de openingszin. Naarmate onze website drukker werd bezocht en zeker ook na de publicatie van ons tweede boek In het Hoge Noorden in 2008 nam de stroom met kijktoeristen alleen maar toe. Het was de prijs van de roem en we betaalden deze graag.

Pas twee jaar na het verschijnen van ons tweede boek begon de gestage stroom kijktoeristen weer af te nemen. En uiteindelijk deed het fenomeen zich nog slechts incidenteel in plaats van regelmatig voor en keerde de rust op de doodlopende weg langs ons huis terug. Begin 2012 verhuisden we van Lilla Laggåsen naar een plek dieper in het bos. Iedereen die daarna nog langs Lilla Laggåsen is gereden, hebben we niet gezien. Onze nieuwe woonplek ligt dusdanig diep in het bos dat deze vanaf de weg niet is te zien en daardoor kregen we op de koop toe onze privacy terug. Tenminste, voor even dan...

 

Nadat we vorig jaar ons derde boek Berichten uit Zweden 2007 publiceerden, is het kijktoerisme namelijk langzaam maar zeker weer op gang gekomen. En ook de recente publicatie van Berichten uit Zweden 2008 heeft ons alweer diverse bezoekers opgeleverd. Zo hadden we gisteren Ingrid en Wiebe op bezoek. Die kwamen niet alleen een gesigneerd exemplaar van ons nieuwste boek aanschaffen, maar trakteerden ons ook op een portie gezelligheid en enkele typisch Nederlandse lekkernijen voor bij de koffie en de thee. En op een assortiment zaadjes voor ons 'bescheiden' moestuinproject. Tja, die tweede bak zal er dus waarschijnlijk wel komen. Bedankt Ingrid en Wiebe!