Een dikke week geleden schreef ik over de insecten die - nog steeds - in de guldenroede overnachten. Zijn het hommels of misschien toch bijen, vroeg ik me toen af. Inmiddels weet ik dat het hommels zijn. Deze zijn namelijk enorm harig in vergelijking tot hun nagenoeg kale verwanten de bijen. Bovendien hebben deze laatsten altijd een plek waar ze niet alleen hun honing verzamelen, maar ook gezamelijk de nacht doorbrengen.
Gisterochtend troffen we op de motorkap van onze auto een hommel aan. Deze had de avond daarvoor kennelijk de verkeerde afslag genomen en de guldenroede gemist. Aangezien het metaal van de motorkap behoorlijk was afgekoeld, konden we het insect met geen mogelijkheid in beweging krijgen. Omdat we toch met de auto weg moesten, besloten we uiteindelijk om de hommel maar te laten zitten en gewoon af te wachten wat er zou gebeuren.
Nog geen honderd meter verderop werd het diertje door de rijwind van de motorkap af geblazen. Het ging enkele malen over de kop om ten slotte in de uitsparing tussen de motorkap en de voorruit terecht te komen. Toen we op onze bestemming aankwamen, lag het daar nog steeds. En toen gebeurde er iets wonderlijks. Omdat de auto nu in de zon stond, warmde de hommel enorm snel op. Binnen een minuut kroop hij levendig over de motorkap en niet veel later startte hij de motoren om daarna het luchtruim te kiezen.
Vervolgens vloog onze lifter regelrecht naar de dichtstbijzijnde bloem om even lekker bij te tanken.
Wat apart zeg!
BeantwoordenVerwijderenWel leuk dat jullie ons dit hier vertellen.
Leuke beessies trouwens!
Graag gedaan. Als je deze diertjes van dichtbij - en dan bedoel ik écht dichtbij - bekijkt, dan hebben ze een enorm hoge aaibaarheidsfactor.
VerwijderenWas dit een variant op de älg testet? De humla testet?
BeantwoordenVerwijderenIndrukwekende beestjes. Mooie foto's.
groet Arnoud.
Dank je. Het was in elk geval iets dat ontelbare malen gebeurt zonder dat het iemand opvalt.
VerwijderenGroeten terug, Ben & Nicôle