Met inmiddels ruim acht jaar in Zweden achter de rug, is het niet vreemd dat we af en toe een déjà vu beleven. Zo ook enkele dagen geleden, toen zowel Nicôle als ik hardop terugdachten aan het moment dat we in ons meest recente boek Berichten uit Zweden 2007, dagboek van twee landverhuizers, beschreven. Het vond, bijna op de kop af, zes jaar geleden plaats.
14 augustus 2007 - Pluisjes
De zon staat fier aan de strakblauwe hemel en de thermometer is tot ruim boven de dertig graden gestegen. Het is maar goed dat er een verkoelend briesje staat. Terwijl we bij de vuurplaats achter de schuur zitten, zien we ineens enkele witte vlokjes op de wind voorbij drijven. Dan zijn ze weer weg. Hebben we het ons soms verbeeld? Maar nee, daar zijn ze weer. Nu zijn het er meer en even later zelfs een heleboel. Het lijkt wel of we in een heuse sneeuwstorm zitten. En dat halverwege augustus, bij ruim dertig graden boven nul!
Het is uiteraard slechts onze op hol geslagen fantasie, die ons op deze mooie zomerdag aan sneeuw doet denken. Want waar de bui ook uit bestaat, sneeuw is het natuurlijk niet. Nee, deze bijzondere bui wordt gevormd door honderdduizenden, zo niet miljoenen witte pluisjes. Deze voeren het zaad van de vele wilgenroosjes die in het veld rond de vuurplaats staan, op de door de wind veroorzaakte luchtstroom weg. Het zijn er bij vlagen zo veel, dat we door de pluisjes letterlijk het ons omringende bos niet meer zien. Overrompelt door dit aparte schouwspel blijven we veel langer zitten dan eigenlijk de bedoeling was. Pas als de sneeuwstorm is gaan liggen, richten we onze aandacht weer op meer aardse dingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor het lezen van onze blog.
Je kunt hier een reactie achterlaten. Alle reacties zullen worden gelezen en, indien nodig, beantwoord. We stellen het op prijs als je je naam achterlaat, per slot van rekening zijn ook wij niet 'anoniem'. Reclame en off-topic reacties zullen niet worden geplaatst. Gebruik voor persoonlijke berichten het e-mailadres op de contactpagina.
Je reactie verschijnt niet direct op de blog. Deze wordt pas geplaatst nadat wij deze hebben gelezen.
Nogmaals bedankt en... vergeet niet van elke dag te genieten!