vrijdag 27 februari 2015

Stil in huis

Zo zoetjesaan proberen we de draad weer op te pakken. Het overlijden van onze lieve viervoeter heeft er echter stevig ingehakt. Er is nog geen dag voorbij gegaan zonder dat in elk geval één van ons met betraande ogen rondliep. Het dagelijkse ritme is compleet verstoord, we kunnen dingen doen zonder dat we rekening hoeven te houden met Jeanny, maar het voelt nog heel erg vreemd. Het is stil in huis en we weten met de 'vrijheid' die we ineens hebben nog niet echt goed raad. We trekken er in elk geval dagelijks op uit in de natuur en proberen te genieten van de laatste stuipen van de winter, waarvan we vermoeden dat deze op zijn einde loopt.
 
Zo hoorden we vorige week dinsdag de ganzen enthousiast roepen dat ze zijn teruggekeerd en de temperaturen zijn ook deze week nog maar nauwelijks onder het vriespunt geweest. De reetjes bezoeken onze voerbak nog trouw, maar ook zij laten duidelijk zien dat de lente niet ver weg meer is. Ze eten minder, maken gekke bokkensprongen en hebben het duidelijk minder zwaar dan in januari, toen er nog een dik pak sneeuw in het bos lag dat hen het lopen haast onmogelijk maakte.
 
Tijdens één van onze wandelingen van de afgelopen dagen zagen we dat diverse dieren ons pad al hadden gekruist. De vele sporen en hopen ontlasting verraadden in elk geval de eerdere aanwezigheid van een eland, ree en een auerhaan/-hoen. En kijk eens naar de ontlasting van de eland. Wanneer je goed kijkt zie je een vreemde keutel tussen zijn poep. Zo mooi rond maakt alleen de haas ze, dus ook deze kon aan het rijtje worden toegevoegd. Toen we vervolgens nog eens drie elanden daadwerkelijk in het zicht kregen, kon onze wandeling eigenlijk niet meer stuk. Toch overheerst nog steeds het verdriet en het gemis van onze kameraad, die ons altijd zo trouw op onze wandelingen vergezelde. Er overheen zijn we nog lang niet, maar we doen ons best!
 


2 opmerkingen:

  1. Het klinkt misschien raar Ben en Nicôle, maar het verwerken van jullie verdriet slaat ook door via de blog. Door de tijd die verstreken is tussen de laatste berichten, zegt genoeg hoe moeilijk het voor jullie is. Veel sterkte samen!
    Groeten,
    Bas en Debby

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Nee hoor, dat klinkt helemaal niet raar. We zijn ons er zelfs terdege van bewust. We willen er echter alles aan doen om er zelf goed doorheen komen en hebben daarom op dit moment andere prioriteiten...

      Met hartelijke groet uit het Hoge Noorden, Ben & Nicôle

      Verwijderen

Bedankt voor het lezen van onze blog.

Je kunt hier een reactie achterlaten. Alle reacties zullen worden gelezen en, indien nodig, beantwoord. We stellen het op prijs als je je naam achterlaat, per slot van rekening zijn ook wij niet 'anoniem'. Reclame en off-topic reacties zullen niet worden geplaatst. Gebruik voor persoonlijke berichten het e-mailadres op de contactpagina.

Je reactie verschijnt niet direct op de blog. Deze wordt pas geplaatst nadat wij deze hebben gelezen.

Nogmaals bedankt en... vergeet niet van elke dag te genieten!