Pijnvrij

De kiespijn-post van een dikke twee weken geleden heeft nog een vervelend staartje gehad.

Laat ik met het goede nieuws beginnen: sinds afgelopen weekend ben ik weer helemaal pijnvrij. En dat is na twee weken van pijn in alle soorten en maten een hele opluchting.

Alhoewel het er na de behandeling waarover ik in de kiespijn-post schreef even op leek dat de oorzaak van mijn pijnklachten was verholpen, bleek dat uiteindelijk toch niet het geval. Na enkele dagen zonder noemenswaardige problemen kwam de pijn namelijk terug. Soms slechts een beetje, maar op andere momenten zo hevig dat zelfs een meer dan maximale dosis pijnstillers geen enkel verzachtend effect had. Tussen de pijnaanvallen door werd ik geplaagd door een hevig jeukend gevoel ergens binnenin mijn kaak. En ik kan jullie ervan verzekeren dat ook dat bijzonder onaangenaam was. Een telefoontje naar de tandarts leerde echter dat deze geveld door hoge koorts in bed lag en dus niet in staat was om mijn problemen direct te verhelpen. Ik kwam voor een keuze te staan. Nog enkele dagen doorbijten of het er bij een andere dienstdoende tandarts op wagen. Voor dat laatste zou ik dan wel een dik uur - enkele reis - moeten rijden en vervolgens maar afwachten hoe het met de kwaliteiten van deze vervanger gesteld zou zijn. Ik besloot om nog enkele dagen flink te zijn, maar was ten slotte maar wat blij toen ik in de behandelstoel mocht plaatsnemen. Na een flinke injectie was ik al snel van mijn pijn af en kon de tandarts aan de slag met het begin van een wortelkanaalbehandeling. Daarna had ik nog wel enkele dagen pijn, maar al veel minder en goed te bestrijden met pijnstillers. En zoals ik al schreef, ben ik thans weer helemaal pijnvrij.

Al wat me nog wacht is het volgende deel van de behandeling. En het doen van een flinke donatie aan de kerstviering van de tandarts. Gelukkig vieren ze in Zweden geen Sinterklaas en doen wij met Kerstmis niet aan cadeautjes...