Hoognodig

De afgelopen dagen hielden we ons onder andere bezig met enkele klussen die we al een hele tijd voor ons hadden uitgeschoven.

Om te beginnen plaatsten we eindelijk een brievenbus bij de inrit naar ons huis. Sinds onze verhuizing - nu alweer zeven maanden geleden - maakten we namelijk nog steeds gebruik van de brievenbus bij ons oude huis. Direct na de verhuizing konden we niet anders, want het is hier 's winters vrij lastig om een paal in de keihard bevroren grond te slaan. Toen de winter echter voorbij was, waren we er kennelijk zo aan gewend geraakt om de kleine halve kilometer extra naar de oude brievenbus te lopen dat we deze klus maar bleven uitstellen. Totdat we ons enkele dagen geleden realiseerden dat nog langer treuzelen niet handig zou zijn. Want voor je het weet, is de gond weer bevroren en zouden we wederom een half jaar moeten wachten.

De volgende klus had ook met de winter te maken. Bij de parkeerplaats van ons nieuwe huis was namelijk geen elektra-aansluiting voor de motorverwarming van onze auto. De afgelopen winter waren we dan ook de hele tijd met kabelhaspels en verlengsnoeren in de weer. Nu werkte dat natuurlijk wel, maar het was elke keer weer een heel gedoe. De komende winter wordt dat gelukkig anders. Bij de parkeerplaats staat nu een mobiel stopcontact. Netjes en wel zo veilig bovendien.

Ten slotte zijn we begonnen met het verwijderen van alle op en rond ons erf opschietende struiken en jonge boompjes. Een groot deel daarvan was deze zomer namelijk doorgeschoten van knie- tot schouderhoogte, en soms zelfs daarboven. Ook deze klus viel daarom wat ons betreft in de categorie 'hoognodig'.