Rundvlees

Afgelopen weekend vroeg een kennis ons of we interesse hadden in een flinke hoeveelheid vers rundvlees. Nu wordt er vanwege de hygiëne bij voorkeur in de herfst geslacht, maar dit betrof het vlees van een koe die een kniefractuur had opgelopen, waardoor ze helaas moest worden afgemaakt. En nood breekt natuurlijk wet. De koe kwam niet bepaald uit de bio-industrie en was op een zo humaan mogelijke manier gedood, dus we hoefden niet lang na te denken. Niet alleen wilden we graag een deel van het vlees hebben, maar bovendien wilde ik de gelegenheid om te leren hoe je een koe tot panklare stukken vlees verwerkt niet laten lopen.

Nadat het dier de benodigde tijd in het slachthuis heeft gehangen om het vlees te laten besterven, ga ik samen met onze kennis aan de gang.

Zeer zorgvuldig treffen we alle voorbereidingen. Hygiëne is van het allergrootste belang.

Dit is na - met z'n tweeën - zes uur stevig doorwerken het vlees van één zijde van de koe. De delen die je ziet zijn in principe allemaal verschillende spieren danwel spiergroepen.

En dit is het vlees van dezelfde zijde dat tot - een krappe vijftig kilo - gehakt zal worden gemalen.

Tijd om te pauzeren hebben we niet, want we hebben immers nog een halve koe te gaan. Het vlees daarvan zullen we samen verdelen. Wederom zes uur later is ook onze helft van de koe getransformeerd tot grote stukken vlees en een enorme bak gehakt. Als laatste delen we alles netjes in tweeën. Het is dan acht uur 's avonds en het eerste deel van de klus zit erop.

Eenmaal thuis snijden Nicôle en ik het vlees verder klein tot maaltijdporties die we daarna verpakken om ze te kunnen invriezen. Ook dat is een hele klus, we hebben het immers nog steeds over een kwart koe aan vlees. Pas om half één 's nachts zijn we klaar en ligt het vlees allemaal in de vriezer. Op een portie gehakt na. Daar maken we balletjes van die we bakken in de koekenpan. Ondanks het late uur, en het feit dat ik een dikke zestien uur vlees heb staan snijden, smaken ze heerlijk.