Wanneer ik aan kom lopen, zie ik dat het water in de verste hoek van het poeltje behoorlijk in beweging is. Opborrelende luchtbellen en luid gespetter duiden op nogal wat activiteit net onder het wateroppervlak. Dan schiet er vanuit het centrum van alle beroering ineens iets weg richting de beschutting van een partij verdorde rietstengels. Kennelijk ben ik nu te dichtbij gekomen.
In het water drijft een klomp kikkerdril ter grootte van een flinke voetbal. Het is net een ijsberg, slechts een klein deel van de geleiachtige massa komt boven het wateroppervlak uit.
De individuele eitjes zijn zo groot als een kleine knikker. Met wat moeite peuter ik er één van de eierklont af om hem beter te bekijken. Daarna leg ik hem - ondanks de wetenschap dat de ontelbare eitjes uiteindelijk slechts enkele volwassen kikkers zullen voortbrengen - voorzichtig weer terug.
Heel mooi plaatje, net een oog hé?
BeantwoordenVerwijderenDank je. En ja, het heeft inderdaad iets van een oog.
Verwijderen